Paul Koeck wordt 70: “Niks mooiers dan de ogen van een vrouw die net is klaargekomen”

Schrijver Paul Koeck wordt vrijdag 70 en blikt terug op het gedoe rond ‘Notaris X’, zijn VTM-periode én zijn nieuwste, 22ste roman ‘De jaloersmaker’.

Paul Koeck komt van ver. Hij heeft het sinds een hersenbloeding zeven jaar geleden niet onder de markt gehad. Koeck heeft zijn nieuwste roman ‘De jaloersmaker’, een swingende zedenkomedie over een 31-jarige gigolo die tegen betaling met getrouwde vrouwen aanpapt om hun mannen jaloers te maken, helemaal ingesproken op de computer.

Als u terug blikt op 50 jaar schrijverschap, waar bent u dan vooral trots op?

Koeck: Ik ben altijd schrijver geweest in drievoud: roman-, toneel- én scenarioschrijver. Het ene beschouwde ik als een douche voor het andere. Ook het schrijven van non-fictie was zo’n aangename afwisseling. Ik hou nog altijd van ‘Notaris X’,ook al heeft dat boek ons leven serieus veranderd want velen van onze zogenaamde vrienden gingen ons toen uit de weg omdat we een zogezegde rechtse pedofiel verdedigden. Gelukkig hebben latere onthullingen mijn gelijk bewezen. ‘Ons geluk’, de VTM-serie naar het werk van Gerard Walschap, en het toneelstuk ‘Poging tot vestiging van een nieuw wereldrecord’ ben ik eveneens blijven koesteren.

A propos Notaris X: waar ging die commotie toen over?

Koeck: Notaris X was een notaris van rechtse signatuur, die door Humo en De Morgen werd beschuldigd van incest met zijn twee zoontjes. Het was zijn ex-vrouw die hem daarvoor aanklaagde. Hij werd keer op keer door de rechtbank vrijgesproken, maar de twee bladen hielden hun beschuldigingen vol, zelfs al namen de aanklachten hallucinante vormen aan. Er werd zelfs een comité opgericht, het comité Wim en Jan (fictieve namen van de kinderen, nvdr. ) dat wekelijks vergaderde op de trappen van het justitiepaleis om de veroordeling van de notaris te eisen.

Waarom nam u de verdediging op van Notaris X? Was hij misschien een vriend van u die bij u zijn beklag kwam doen?

Koeck : Helemaal niet. Ik was in die periode van plan een televisieserie van drie afleveringen te schrijven over een notaris die ten onrechte van incest werd beschuldigd, maar die zich niet kon verdedigen omdat hij zo’n rechts imago had. Het treatment werd geweigerd omdat men op de VRT op zondagavond lichte kost wou. De Morgen kreeg daar weet van en publiceerde een cartoon van Zak: de VRT die het bedje van Notaris X toedekte, hoewel ik de notaris, die ik dus helemaal niet kende, nooit had vernoemd.Toen ik een paar dagen later in een hotel een schilder ging inleiden, kwam er een man met een blonde vrouw op mij afgestapt. ‘Je kent me toch’, zei hij. ‘Neen’, zei ik naar waarheid. ‘Leugenaar’, brieste de man. ‘Ik ben Notaris X.’ Ik zag dat de man beefde van opwinding en ik legde rustig uit dat ik een synopsis had geschreven voor een televisieserie die slechts vaag iets met zijn perikelen te maken had en waarin de hoofdfiguur onschuldig bleek te zijn. Ik beloofde de synopsis bij hem binnen te steken.

En u hield woord?

Koeck: Dat deed ik en de volgende dag belde de notaris om zich te verontschuldigen en we maakten een afspraak bij hem thuis. Ik ging er met Reinhilde naartoe en van acht tot twee uur ’s nachts onderhield de notaris ons over zijn problemen. Na afloop gingen mijn vrouw en ik terug naar huis en we zeiden tegen elkaar: die man heeft dat niet gedaan. Daarmee was voor mij de kous af. Maar een paar dagen later ontmoette ik in een café een studente. Het gesprek kwam op Notaris X. Ze gaf hem allerlei namen waaronder kinderverkrachter nog de meest vriendelijke was. ‘Hoe kun je zo zeker zijn dat hij het gedaan heeft?’ vroeg ik. ‘Heb je Humo niet gelezen?’ vroeg ze. Ik zei dat er nog ongelukken waren gebeurd met mensen die in één blad geloofden. Haar gezicht verstrakte. ‘Jij bent ook zo’n rechtse bal’, zei ze. Op weg naar huis besloot ik de zaak te onderzoeken. En zo kwam het boek er.

Hoe maakt Notaris X het momenteel en hebt u nog contact met hem?

Koeck: De notaris heeft opnieuw een heel drukke praktijk. Het gaat hem goed, al zal hij die zaak heel zijn leven als een stigma meedragen. Ik ontmoet hem nog een tweetal keer per jaar.

U werd destijds binnengehaald om kwaliteitsfictie bij VTM op de kaart te zetten: wat was uw recept? Koeck: Kwaliteitsfictie vraagt tijd. Iets wat zenders nu nog nauwelijks hebben. Mike Verdrengh was een theater- en televisieman in hart en nieren en zag het als een meerwaarde voor de zender. Zo hebben we haast vier jaar gewerkt aan de scenario’s van ‘Moeder, waarom leven wij?’ ‘ Diamant’ was ook kwaliteitsdrama en de series ‘ Ons geluk’ en ‘Veel geluk professor’ heb ik zelf kunnen schrijven. Het enige wat nu op het scherm nog overblijft van mijn bemoeienissen als scriptdoctor is ‘De kotmadam’, een serie die ik met veel moeilijkheden op de sporen heb gezet. Het recept? Voeling hebben met je doelpubliek. En zorgen voor een goede mix in het aanbod.

Vindt u dat VTM en VRT vandaag nog kwaliteitsfictie brengen?

Koeck: Te weinig. Er worden te veel blauwdrukjes gebracht. Er worden nog zelden series geschreven door één scenarist. Tegenwoordig werken ze in schrijversteams en is het meer bandwerk.

U kent de vrouwen blijkbaar goed en weet ze te bespelen, zoals uw hoofdfiguur Benjamin in uw nieuwste roman bewijst?

Koeck: Ik ben altijd een teddybeer, een zachte macho geweest met een groot libido. Een gezonde kerel dus. Maar ik was geen gigolo, eerder een cowboy met sigaar, jeep en boots. Een beetje stoer en altijd paljas van dienst die werd uitnodigd op feestjes en etentjes in mondaine kringen. Ik bediende, zeker tussen mijn twee getrouwde relaties in, graag de vrouwen op hun wenken. Ik heb dus voor deze roman inderdaad veel uit eigen seksuele ervaring geput. Vrouwen waren graag in mijn buurt omdat ik zo goed kon luisteren. En natuurlijk waren dat ook allemaal potentiële verhalen voor mij als schrijver. Komt erbij dat seks in die jaren, voor de grote aids-boom, nog zo zorgeloos was.

Benjamin moet de echtgenotes van verwaarloosde vrouwen opnieuw jaloers maken en ze ‘herverpakken’ zoals u dat noemt. Hoe doe je vrouwen opnieuw zin krijgen in de liefde?

Koeck: Verandering van spijs doet sowieso eten maar het draait op de eerste plaats toch allemaal om aandacht geven. Een vrouw die aandacht krijgt, leeft op en straalt. Er is niks mooiers dan de ogen van een vrouw die net is klaargekomen. Je moet haar zeggen wat haar flatteert, waar ze mooi in is, hoe goed ze ruikt.

Frank Hellemans