Patricia Cornwell – Rigor Mortis

Het is een indrukwekkend oeuvre dat Patricia Cornwell bij elkaar heeft geschreven. Alleen al haar reeks rond patholoog-anatoom Kay Scarpetta, waarmee ze in 1990 startte, telt zo’n twintig titels.

Cornwell, ze blijkt verre familie van Harriet Beecher Stowe (‘Uncle Tom’s Cabin’), werd in de loop van de jaren een van de meest omstreden thrillerauteurs. Ook door haar soms rumoerige privéleven dat ze vaak in haar boeken verwerkte – vooral haar fobieën en angsten dan.

Kranten schreven meesmuilend over een lesbische verhouding met de vrouw van een gewezen FBI-man die later zijn eega probeerde te vermoorden. Ook waren er verhalen over haar alcoholisme, depressies, anorexia.

Legendarisch is haar speurtocht naar de identiteit van Jack the Ripper. Ze kwam tot de conclusie dat de bekende schilder Walter Sickert de beruchte Britse seriemoordenaar was en vernielde daarvoor, op zoek naar bewijsmateriaal, een duur schilderij van hem. Dat leidde tot grote ontsteltenis in de kunstwereld.

Als auteur heeft Cornwell, net als wijn, goede en minder goede jaren. Rigor Mortis is een van haar grand cru’s. De roman werd in 1993 geschreven, straalt enthousiasme uit en is bijzonder boeiend. De plot gaat nooit uit de bocht en de kennis die ze opdeed in de pathologisch-anatomische dienst van Virginia blijft in deze spannende jacht op een moordenaar goed onder controle. Ook al moet je wat technisch jargon kunnen verdragen.

Al bij al is Rigor Mortis een sterke politiethriller rond de vraag hoe iemand na zijn executie nog moorden kan plegen. Kay Scarpetta moet het lijk van de jonge Eddie Heath onderzoeken. De tiener werd in het hoofd geschoten en wellicht seksueel misbruikt.

Tezelfdertijd wordt Ronnie Joe Waddell geëxecuteerd. Tien jaar geleden vermoordde hij een vrouw, en Scarpetta vond genoeg bewijsmateriaal om hem te laten veroordelen.

Maar nu ziet het ernaar uit dat alleen Waddell Eddie had kunnen vermoorden. Niet alleen de vakkennis van de zwaarmoedige Scarpetta wordt ter discussie gesteld, ook haar integriteit.

Fred Braeckman