Nigel Williams – Had ik maar een vak geleerd

Titel en eerste zin mogen anders laten vermoeden, Had ik maar een vak geleerd is géén autobiografie.

De eerste zin: ‘Ik herinner me de eerste keer dat ik naar België kwam nog heel goed.’

Titel en eerste zin mogen anders laten vermoeden, Had ik maar een vak geleerd is géén autobiografie.

Nigel Williams haalt wel herinneringen op aan zijn jeugd in Groot-Brittannië en zijn migratie naar België, maar eigenlijk is dit grotendeels een tirade tegen alles wat de komiek irriteert, van de bange Vlaming die neerkijkt op ‘de allochtonen’ tot de roddelpers die hij na de deelname van zijn dochter aan Mijn Restaurant van dichtbij leerde kennen.

Zin voor nuance heeft Williams niet echt – ‘Loop schijten, achterlijke angsthazen!’ en ‘Mogen ze aan bloederige aambeien ten prooi vallen’ zijn maar twee van de vele verwensingen – en het geheel heeft meer weg van een neergeschreven stand-upact dan van een echt boek.

Af en toe is er wel een leuk inzicht te rapen, zoals dit: ‘Sport is een goede graadmeter voor politieke bullshit. Geen enkele politicus mag nog beweren dat er ‘geen geld’ is voor broodnodige sociale voorzieningen zolang er genoeg geld wordt gevonden om volwassen mensen spelletjes te laten spelen.’

Stefaan Werbrouck