Michael Ondaatje – De kattentafel

Ondaatje maakte als kind dezelfde reis en zijn herinneringen geven De kattentafel extra sfeer en warmte. Net als in De Engelse patiënt toont Ondaatje zich ook nu een meester in het dromerige, poëtische vertellen.

De eerste zin: Hij praatte niet. Hij keek de hele rit lang uit het raampje van de auto.

Sri Lanka, begin jaren 50. De elfjarige Michael gaat aan boord van de zeven verdiepingen hoge oceaanstomer Oronsay voor een eenentwintig dagen durende trip naar Engeland. In Sri Lanka werd hij opgevoed door een tante, nu is hij in zijn eentje op weg naar zijn moeder.

In de eetzaal krijgt hij ‘de kattentafel’ toegewezen, de minst geprivilegieerde plaats, ver weg van de captain’s table. Hij zit er samen met een paar kleurrijke, maar verder onbelangrijke volwassenen en met twee andere jongens: Ramadhin en Cassius.

Wat een saaie reis leek te worden, ontpopt zich tot een avontuur. Zeker als de drie jongens ontdekken dat er op het schip een gevangene meevaart die ’s nachts gelucht wordt. Decennia later is Michael een succesvolle, ouder wordende schrijver en blikt hij wijzer en droever terug op de gebeurtenissen van toen. Michael

Ondaatje maakte als kind dezelfde reis en zijn herinneringen geven De kattentafel extra sfeer en warmte. Net als in De Engelse patiënt, de roman waarmee hij de Booker Prize won en wereldberoemd werd, toont Ondaatje zich ook nu een meester in het dromerige, poëtische vertellen.

Jan Stevens