Mensje van Keulen – Een goed verhaal
Goeie titel wel: de nieuwe verhalenbundel van Mensje van Keulen heet ‘Een goed verhaal’. Een ware titel, bovendien: bij deze zes verhalen zit er niet één slecht.
Mensje van Keulen – Een goed verhaal
Uitgeverij: Atlas
Aantal pagina’s: 160
Internet: Mensje van Keulen.nl
ISBN: 978-90-450-1469-2
Goeie titel wel: de nieuwe verhalenbundel van Mensje van Keulen heet Een goed verhaal . Een ware titel, bovendien: bij deze zes verhalen zit er niet één slecht.
In de opener, ‘De eerste man’, neemt een dochter wraak op haar oude vader, een kunstenaar die haar moeder destijds heeft laten zitten, met naar zou blijken fatale gevolgen, als hij na achttien jaar opeens weer toenadering tot haar zoekt. Niet uit zieligheid, overigens, integendeel eigenlijk. Maar wie zei daar dat vrouwen per definitie zo vergevensgezind zouden zijn?
En wie zei daar dat alleen vrouwen verkracht worden? ‘Zand’ is het tweede in deze reeks verhalen van alledaagse wreedheid. Voor argeloosheid is geen vergeving in deze wereld, moet hoofdfiguur Theo ondervinden. Wees dan al wijs – is hij net even naar het strand gelopen om de ruzie de pas af te snijden die zijn drankzuchtige vrouw zocht en bezig was te vinden, wordt hij aangesproken door iemand met minder prettig bedoelingen
Maar dat kun je van tevoren niet zien. En erna kun je het niemand vertellen, ook je berouwvolle vrouw niet. Dus maar gewoon douchen, slaappil nemen, in bed gaan liggen. ‘Hij zocht haar hand. Een hele tijd lagen ze zo naast elkaar, omhoog kijkend in het donker, alsof zich ieder moment iets kon openbaren.’
En is dat dan alles? Ja, daar lijkt het sterk op. Moeten we dáár boeken voor lezen? Ja, juist daaróm: de betekenis van deze onaanzienlijkheid ligt nu juist in het feit dat die hier wél gezien wordt. Soms is dat schrijnend, soms ook valt het grimlachend te lezen, zoals in ‘Portret’, waar een losjes naar Vestdijk getekende beroemde schrijver van een andere kant wordt bekeken, de kant van zijn 26 jaar jongere vriendin. Niet zo fraai wat daar te zien is – maar ook zij is niet zó zuiver op de graat.
Voor heiligen en madonna’s is bij Van Keulen geen emplooi. In het titelverhaal wordt elegant gevarieerd op het thema van het verhaal dat zichzelf vertelt, of van de woorden die werkelijkheid scheppen. En dat doen ze bij Van Keulen dus. Voorbij de onechtheid van de porno waar hier ook sprake van is. Een goed verhaal, jazeker.
Herman Jacobs
Romans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier