Marc Reugebrink – Menens

‘Menens’ dringt geen mening op, het doet denken.

Bij de geboorte van zijn dochter ziet Leon Hersig het licht. Alsof hij ook zelf herboren wordt. Het is 21 juni 1988, Nederland wint op precies datzelfde moment de halve finale van het EK tegen West-Duitsland. En terwijl het volk zegevierend de straat op komt, gelooft Leon dat nu eindelijk ‘alles, alles in de wereld radicaal anders’ moet. Die mening was hij al lang toegedaan, maar nu is het echt ‘menens’ – ziedaar de titel van Marc Reugebrinks nieuwe roman.

Er moest iets gedaan worden, ‘wérkelijk gedaan’. Wat dat betekent, wordt al vanaf de eerste zin na de proloog van Menens duidelijk: ‘Douwes moet dood.’ Derk Siebolt Douwes, hoofdredacteur van de provinciale krant De Ochtendbode, staat voor alles wat fout gaat in de wereld, meent de doorgewinterde, linkse intellectueel Leon. Als mediagoeroe is hij voor Leon een ‘poortwachter van de werkelijkheid’, verantwoordelijk voor het valse bewustzijn dat de gemeenschap wordt aangepraat. Het is dus niet de persoon, maar de betekenis van Douwes die Leon viseert.

‘Ay, there’s the rub.’ Nadat hij Douwes met een stel kornuiten en nogal knullig ontvoerd heeft, ondervindt Leon, behalve diens imposante fysiek, vooral hoe Douwes zijn waardigheid behoudt. En dat vloekt met zijn besluit om nu eindelijk voorbij elke argumentatie tot actie over te gaan. Bovendien heeft Leon alles op het spel gezet. Zijn vrouw, zijn kind en zijn burgerlijke identiteit blijkt hij meteen na de geboorte te hebben achtergelaten. Wanneer de ontvoering van Douwes totaal in het honderd loopt, is hij dan ook de gijzelaar van zijn eigen besluit om hem te doden. Maar wat beslist een jonge vader, die alles vanwege zijn dochter anders wil, op zo’n moment? Verliest hij dan niet alles?

Reugebrink spitst zijn lezer dat dilemma in de maag. In Leon schetst hij het actuele probleem van een linkse denker die genoeg heeft van een mediagestuurde wereld waarin zijn verlangen naar een alternatief tot vrijblijvendheid is veroordeeld. Maar welk alternatief weegt op tegen de verandering die de geboorte van een eerste kind betekent? Menens dringt geen mening op, het doet denken.

Tom Van Imschoot