Ludo Schildermans – Het pigment

Ludo Schildermans heeft zijn naam niet gestolen. Zijn debuutthriller hanteert veeleer de kwast dan de ganzenveer. Setting, beschrijving, borsteling van de personages, alles is met zwierige hand aangebracht.

Ludo Schildermans heeft zijn naam niet gestolen. Zijn debuutthriller hanteert veeleer de kwast dan de ganzenveer. Setting, beschrijving, borsteling van de personages, alles is met zwierige hand aangebracht.

De ontknoping van een schildersdrama – hoe overleef ik mezelf in mijn werk? – biedt weinig verrassing. Een beetje op het ritme van de schildersezel zelf. ‘Hij hield van het gevoel dat hij de tijd tot stilstand leek te dwingen wanneer hij aan een doek werkte.’ Het pigment zit dan ook in de schakering, in de fijne ondertoon, niet in de hartstocht.

Het Pigment gaat de verdwijning na van de artiest à la mode, Egon (Schiele?) Pralic. Schildermans windt er weinig doekjes om: de methode is belangrijker dan het geheim. En de emblemen zijn overal te duiden. Dit boek gaat over de obsessie met de dood, vooral de dood door vergetelheid. En dus over ijdelheid.

Het echte speurwerk gebeurt dan ook door volstrekt oninteressante, kleurloze stofjassen. Restauratrice Krista Kerkhofs doet voortdurend een beroep op gegevens uit ‘stoffige archieven’, saaie scheikundige analyses, hints van een uitgevlakte politie-inspecteur, Gerard Kuipers. De clue zit hem natuurlijk in het kunstwerk zelf, dat een neurotische kladschilder Lucas Grimmer even verdacht maakt als tot passief suppoost verheft.

Maar til je de aanwijzing, het motief van memento mori op tot tastbare nalatenschap? Hoe wordt een begenadigd kunstenaar de christus, de levende messias van zijn generatie? Die (doorzichtige) zoektocht is het eigenlijke thema van deze thriller.

Het Pigment is daarom voor alles een morele fabel (zoals het winnende kortverhaal Cheating the Cyclops over toekomstige boekverboden dat Schildermans in 1998 schreef voor The Good Book Guide ), een overpeinzing over het vergankelijke. Van het leven, van de mens, van de gezondheid, van het kunstwerk.

Lukas De Vos