Zondagavond overleed de Brusselse literatuurhistoricus Jean Weisgerber op 89-jarige leeftijd.
Jean Weisgerber was literatuurprof aan de ULB en de VUB en bracht zo honderden studenten langs beide kanten van de taalgrens in contact met de moderne Vlaamse literatuur. Hij was een internationale autoriteit op het gebied van de literaire avant-garde en begon ook zijn academische loopbaan met een boek over het experiment van ‘De boomgaard’, een Vlaams literair tijdschrift uit het begin van de 20e eeuw.
Literatuurgeschiedenis van de Vlaamse roman
Weisgerber ontpopte zich in de jaren 60 van de twintigste eeuw tot kenner van de Vlaamse en internationale avant-garde die ook publiceerde over de Vlaamse roman en dan vooral zijn moderne vertegenwoordigers, zoals Johan Daisne en Hugo Claus. Hij maakte een literatuurgeschiedenis van die Vlaamse roman (‘Aspecten van de Vlaamse roman 1927-1960’) die hij in 1988 uitbreidde en herwerkte met nieuwe inzichten over het werk van Louis Paul Boon tot ‘Van Arm Vlaanderen tot De voorstad groeit’.
Weisgerber vormde een trait d’union tussen de Vlaamse en Franstalige Belgische literatuur die de Vlaamse moderne roman ook in Franstalig België, lang voor Pierre Mertens, op de kaart zette.Homeros-vertaler en mede-académicien Patrick Lateur herinnert zich hem als een bijzonder minzaam man die daadwerkelijk geïnteresseerd was in hetgeen anderen te vertellen hadden. Lateur vertelt er nog bij dat er voor Weisgerber, lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letterkunde te Gent sinds 1968, geen uitvaartplechtigheid is voorzien.
Frank Hellemans (met dank aan Manu van der Aa en Patrick Lateur)
