Kees Beekmans – Sirocco

Kees Beekmans toont in zijn roman Sirocco dat Marokko een ondoorgrondelijk land is en dat fictie het superieure middel is om de waarheid te ontrafelen.

Hoe kun je de ziel van een land het best blootleggen? Kees Beekmans, die eerder twee vermakelijke boeken publiceerde over zijn jaren als leraar van een zwarte klas, verhuisde vijf jaar geleden naar Marokko.

In Marokko voor beginners (2007) schreef hij over zijn eigen ervaringen met de omgangsvormen, gevoeligheden en verborgen regels in zijn nieuwe thuisland. In Sirocco laat hij zien hoe onpeilbaar het land voor buitenstaanders is met een verzonnen verhaal.

Beekmans debuutroman draait om de Franse avonturier en fotograaf Alain Faucon. Hij woont niet in een beveiligde villa maar in de medina van Rabat, gaat onbekommerd naar de hoeren en weet zijn weg in de bidonvilles.

Met zijn lef trekt hij de Nederlandse journalist Vincent Damave mee, de verteller van Sirocco. Faucon waarschuwt hem voortdurend dat Marokko, met zijn scherpe tegenstelling tussen arm en rijk, geen land is voor softies als hij. Als hij zelf een zwak ontwikkelt voor de jonge armoedzaaister Sabah, blijkt hoezeer hij daarin gelijk had.

Dankzij zijn journalistieke stijl en hoekige opbouw weet Beekmans het verhaal overtuigend naar de onvermijdelijke climax te voeren. Het getuigt van lef dat hij niet alle losse eindjes aan elkaar knoopt, maar met het slot onderstreept wat Damave boven alles in Marokko heeft geleerd.

Hij laat de lezer volstrekt in het ongewisse wat er met Faucon kan zijn gebeurd. Vermoord door Sabahs fundamentalistische broer? Of werd hij juist door hem beschermd? En is de paranoïde geheime dienst schuldig?

Zo besef je: Marokko is een ondoorgrondelijk land. En ook: fictie is het superieure middel om de waarheid te ontrafelen.

Maarten Dessing