Jos De Wit – Weg: ‘De grauwe realiteit van vluchtelingen’

Qua thema is de meest recente thriller van Jos De Wit brandend actueel: ‘Weg’ speelt zich af in het asielcentrum van Sint-Truiden, waar door de grote toevloed van vluchtelingen een regelrechte crisissfeer heerst.

Het ongenoegen en de agressie nemen toe, er zijn vechtpartijen tussen verschillende groepen asielzoekers. Als in een afvalcontainer het lijk wordt gevonden van een Afghaanse jongeman, krijgt dat uiteraard de nodige persaandacht. De zaak komt in handen van commissaris Kareem Zeiz, een halve Tunesiër en de ‘excuus-allochtoon’ van de politie, zoals een bewaker van het asielcentrum hem typeert.

Bovendien bevindt Zeiz zich in een lastige positie: bij een interventieopdracht van een jaar geleden, waarbij hij als leider van de operatie de gebruikelijke procedures eens te meer aan zijn laars had gelapt, raakte zijn collega en tot dan toe goede vriend Sterckx zwaar gewond. Als hij in afwachting van het resultaat van het onderzoek van het comité P het werk hervat, botst Zeiz op de vijandigheid van zijn collega’s. Dat wordt er niet beter op als hij stuit op mysterieuze verdwijningen van afgewezen asielzoekers, en in het bijzonder van jonge meisjes. Dat hij ondanks tegenwerking van bovenaf volhardt in zijn onderzoek en daarbij opnieuw de grenzen van het professioneel toelaatbare aftast, heeft zeker ook te maken met zijn liefde voor een eerder verdwenen jonge Tibetaanse.

‘Weg’ is een beklemmende thriller over kwetsbare ontheemde mensen op zoek naar veiligheid en een beter leven. De Wit schrijft met kennis van zaken en met veel gevoel voor locatie en sfeer over de grauwe realiteit van vluchtelingen, over gewetenloze criminelen die op hen azen en onbetrouwbare advocaten, ambtenaren en politici die een graantje willen meepikken. Zeiz, eerder het hoofdpersonage van de Mayonaisemoorden en Operatie Monstrans, door De Wit samen met Ludo Enckels geschreven, is meer dan het prototype van de getroebleerde flik die het aan de stok heeft met zijn oversten. In ‘Weg’, door De Wit in zijn eentje geschreven, is Zeiz gerijpt tot een gelaagd personage, zelf een halve ontheemde, vervreemd van familie en collega’s, ten prooi aan twijfels en trauma’s, maar met de koppigheid van de rechtvaardige.

Jos De Wit – Weg, Witsand Uitgevers, 344 pagina’s.