Ian McEwan – Solar

Solar is grappig, slim geschreven en spannend tot op de laatste bladzijde. Een roman om duimen en vingers bij af te likken.

Zijn derde vrouw, Eleanor, had tussen de bladzijden van een waardevolle eerste druk een keer een oud plakje ontbijtspek van hem gevonden dat als boekenlegger dienstdeed. Van dit soort zinnen worden wij heel vrolijk. Solar van de Britse bestsellerschrijver Ian McEwan bulkt ervan.

Michael Beard, vijftiger, fysicus, klein en dik, houdt zich onledig met eten, drinken en rokkenjagen. In de jaren zeventig won hij de Nobelprijs en sindsdien maakt hij zijn reputatie te gelde door ereposten aan universiteiten te bekleden en in commissies te zitten.

Rond de millenniumwissel wordt hij door de Britse regering aangesteld als hoofd van het Centrum voor Hernieuwbare Energie. Zijn taak: onderzoek verrichten naar nieuwe vormen van duurzame energie om de dreigende klimaatverandering een halt toe te roepen. Maar de klimaatwetenschap staat niet al te hoog op Beards lijstje van interesses.

Als Patrice, zijn vrouw uit zijn vijfde huwelijk, zijn gerotzooi beu is en zelf een affaire begint, raakt hij daar danig door van slag. Na een hardhandige confrontatie met haar minnaar wil Beard er even tussenuit en gaat hij in op een uitnodiging voor een (hilarische) klimaatexpeditie naar het eiland Spitsbergen.

Terug thuis raakt hij door een bizar ongeval verlost van zijn echtelijke problemen. Hij krijgt meteen ook plannen in handen die het klimaatprobleem kunnen oplossen. De gewetenloze, maar niet onsympathieke Beard ziet zijn kans schoon om zo zijn carrière opnieuw naar ongekende hoogten te katapulteren.

Solar is grappig, slim geschreven en spannend tot op de laatste bladzijde. Een roman om, Beardsgewijs, duimen en vingers bij af te likken.

Jan Stevens