Herman Brusselmans – Trager dan de snelheid

Trager dan de snelheid is het derde boek van Brusselmans waarin Louis Tinner de hoofdrol speelt. De verveling beheerst nog altijd Tinners dagen en nachten.

Louis Tinner hoeft niet meer te werken. Zijn vrouw, Zoë Konvoie, heeft een lucratieve baan als personal shopper: zij helpt gegoede mensen bij het uitkiezen van de juiste kleren en accessoires.

Omdat ze recent een oude woonst van Hugo Claus betrokken en Tinner verder niets omhanden heeft, besluit hij dichter te worden. De eerste verzen die hij aan het papier toevertrouwt, luiden: ‘De echtscheiding tussen hemel en hel verliep stroef / Ofschoon de duivel Jezus een savooi gaf voor zijn verjaardag’.

Veel schrijft Tinner niet, maar hij koopt zich wel een alpinopet en een pijp. Zo vóélt hij zich al gauw een echte dichter. En uiteindelijk mag hij zowaar de luttele gedichten die hij dan toch schreef, voordragen op een poëzieavond in Waarschoot.

In de tussentijd maakt Tinner topvijflijstjes van zijn favoriete dingen en bedenkt hij een opdrachtje om zijn dagen wat spannender te maken: hij zal zijn vrouw vijf keer bedriegen. Dat lukt ook, al is hij niet kieskeurig en kiest hij zijn schoonmoeder als nummer vier en het veertienjarige vriendinnetje van zijn zoon David als nummer vijf.

‘Als ik al iets ben, is het een nietsnut’, meldt Tinner, en die uitspraak getuigt van een grote zelfkennis. Maar wel een nietsnut die geleefd heeft voor zijn dromen: ‘Mijn droom was het om ooit uit te groeien tot een 52-jarige lamzak. Die droom is uitgekomen.’

Trager dan de snelheid – de titel is ontleend aan een van Tinners gedichten – is het derde boek van Brusselmans waarin Louis Tinner de hoofdrol speelt. In de cultklassieker De man die werk vond (1985) leerden we Tinner kennen als bibliothecaris van een recreatiebibliotheek van een Brussels ministerie. Dertien jaar later verscheen Nog drie keer slapen en ik word wakker.

De verveling beheerst nog altijd Tinners dagen en nachten, ook al heeft hij zijn vorige baan ingeruild voor het bestieren van een tweedehandsboekwinkeltje. Dat hoeft hij, met dank aan vrouw Zoë, in Trager dan de snelheid niet meer te doen. Ook hier is het verdrijven van de verveling de belangrijkste bezigheid van Brusselmans’ pantoffelheld.

Het boek is, zoals steeds bij Brusselmans, met stilistische brille geschreven. Grootse gedachten hoef je er niet in te verwachten, en diepmenselijke waarheden evenmin – die vond je eerder in Brusselmans’ vroege werk – maar de nonsensicale dialogen en de absurde humor maken van het derde Tinnerboek goed voer voor een paar ontspannende herfstavonden. Meer hoeft dat niet te zijn, toch?

Bart Van der Straeten