Guido Eekhaut speelt met vuur

Guido Eekhaut, winnaar van de Hercule Poirot-Prijs 2009 voor ‘Absint’, presenteert nu een tweede thriller ‘Loutering’ met hetzelfde speurderduo.

Bijgeloof en macht, overgave en uitbuiting. Dat is de bestaansreden van elke sekte. Ook als ze bedacht is, zoals de Kerk van de Opperste Zuivering, en het schismatieke Genootschap van het Vuur. ‘Loutering’ is een bijwijlen versmachtende filippica tegen de uitwassen van de godsdienstwaan, een parabel over absolute dwingelandij. ‘Ze willen een groots offer brengen dat hen allemaal uitverkoren zou maken, zodat ze zonder angst de Apocalyps tegemoet konden zien. Hij zou hen hun offer geven.’

Hier spreekt Baphomet (de verwijzing naar de vermeende afgod der Tempeliers past in de psychologische horrorthriller à la Stephen King, die Eekhaut tot leidraad neemt), alias de obsessief-ordelijke supermanager Jan-Pieter Maxwell (ook toevallig dat Maxwell een evangelische tv-predikant is). Baphomet laat wreedaardige rituele massamoorden uitvoeren om het einde der tijden in 2012 te bezweren.

Maar zoals elke sektetiran gelooft hij zelf niet in de godsdienstige nonsens die hij hoog houdt. Het gaat hem om geld en macht over goedgelovige wammesen, totaalcontrole over anderen. The People’s Temple van Jim Jones, Scientology, that kind of stuff.

Eekhaut laat het speurdersduo Dewaal en Eekhaut uit zijn eerste thriller, ‘Absint’ (Hercule Poirot-Prijs 2009), laveren tussen wanhoop om de mensheid en gedrevenheid om een wreedaard te klissen. Hij doet dat academisch, met oog voor landschappelijke parallellie (de onbedwingbaarheid van de Somalische woestijn, en de woeste ongenaakbaarheid van de Ardense hoogten), en nuancering van karakters. Maar het nadeel daarvan is een overdaad aan bespiegeling, een zelden onderdrukte neiging tot explicitering van gedachten en verwijzingen.

Eekhaut bewijst dat hij het genre in zijn vingers heeft – en hoe: vijf romans in een goed jaar tijd verschenen! Maar de hakbijl, de brandversneller, mag hij ook op zijn eigen tekst toepassen. Het enige recept om een in se boeiende Amsterdamreeks ad rem te houden.

Lukas De Vos