De seksslavin van Gisa Klönne

Alles wijst erop dat een kwart van de vrouwen in Duitsland in hun leven slachtoffer worden van huiselijk geweld. Gisa Klönne schreef er een geëngageerde whodunit over.

De interessantste thrillers gaan op een of andere manier tevens over een moreel dilemma. Zo ook ‘Nacht zonder schaduw’ van de Duitse Gisa Klönne. Het vertrouwen beschamen van een bron die onbekend wil blijven óf haar job als hoofdinspecteur bij de Keulse politie verliezen. Voor die moeilijke keuze komt Judith Krieger te staan. Des te meer verscheurend omdat de bron van Krieger haar toevlucht heeft gezocht in een beschermde woning voor vrouwen. Daar leren mishandelde, meestal tot prostitutie gedwongen vrouwen, eerst dat ‘er voor hen nog zoiets als veiligheid kan bestaan’ vooraleer ze misschien ooit de kracht zullen kunnen opbrengen om te getuigen tegen hun mishandelaars.

Gisa Klönne’s derde misdaadroman begint met de moord op een treinconducteur bij een rangeerstation in Keulen. Daarna wordt een nabijgelegen pizzatent in brand gestoken. De uitbater komt daarbij om en de enige overlevende blijkt een jonge Russische prostituee die als seksslavin opgesloten zat in de kelder. Vertellen wat er gebeurd is kan Svetlana niet, want ze wordt in een coma naar de kliniek gebracht. Even later breekt brand uit in een gewezen fabriek die tot studio’s voor kunstenaars is omgebouwd. Wat inspecteur Krieger en haar collega Manni Korzilius opvalt: een paar studio’s keken uit op zowel de pizzatent als de plek waar de treinman is vermoord. In een van die studio’s schildert Nada. Zij zou misschien een goede getuige zijn, maar ze is spoorloos. Het moeizame onderzoek confronteert de politiemensen met vrouwenhandel, prostitutie en huiselijk geweld.

‘Nacht zonder schaduw’ is een boeiende whodunit. Maar meer dan een tot het einde toe spannend verhaal is deze thriller ook een fel geëngageerde roman. Klönne, ooit journaliste bij het Duitse politieke magazine voor vrouwen ‘Emma’, laat niet na te wijzen op de verbeteringen in de (Duitse) wet die geweld binnen een relatie kan bestraffen, op de legalisering van prostitutie, de strijd tegen vrouwenhandel. Ze beklemtoont al evenzeer de praktische problemen om die wetten ook toe te passen. Officieel vluchten jaarlijks 45.000 vrouwen naar een van de 400 blijf-van-mijn-lijfhuizen. Maar alles wijst erop dat een kwart van de vrouwen in Duitsland in hun leven slachtoffer worden van huiselijk geweld. Wat de prostitutie betreft profiteren cynisch genoeg de pooiers en bordeelbazen het meest van de goedbedoelde recente wetgeving.

Heel even dreigt Gisa Klönne wel eens pamfletair door te drammen in ‘Nacht zonder schaduw’. Maar dat lost ze dan weer handig op door een paar heel beklijvende personages neer te poten. Judith Krieger en Manni Korzilius kennen we uit haar twee eerste thrillers ‘En het woud zwijgt’ en ‘Onder het ijs’. De getormenteerde Judith gaat nog steeds gebukt onder het verlies van haar grote liefde en collega. De jongere Manni lijdt onder een jeugdtrauma dat ook met huiselijk geweld heeft te maken. Een knap uitgetekend en ontroerend personage is dit keer patholoog-anatoom Ekatarina Petrova, een naar Duitsland uitgeweken Russische Sami van wie de overgrootouders vermoord zijn onder Stalin. Tussendoor komt Gisa Klönne ook nog als uitstekend en empathisch verhalenvertelster uit de hoek.

Voor ‘Nacht zonder schaduw’ kreeg Klönne de Friedrich Glauser Preis 2009 voor de beste Duitse misdaadroman. ‘En het woud zwijgt’ kreeg in 2005 dezelfde prijs, maar dan voor het beste debuut.

Fred Braeckman