Connie Palmen – Logboek van een onbarmhartig jaar

Connie Palmen maakte essayistische aantekeningen bij het overlijden van ex-politicus en echtgenoot Hans van Mierlo, die op 11 maart 2010 stierf.

Palmen heeft iets met de dood. Ze schreef I.M. (1998) voor haar vroegere partner Ischa Meijer en in Lucifer (2007), haar voorlaatste boek, reconstrueerde ze het verdachte overlijden van de echtgenote van componist Peter Schat, met wie ze bevriend was.

Palmen geeft herhaaldelijk te kennen dat ze met dit rouwdagboek geen literatuur bedrijft, want ze wil haar verdriet om de dood van van Mierlo absoluut niet verliteraturen.

Wat wil ze dan wel met deze stukjes en brokjes e-mails, toevallige gedachtes en impressionistische beschrijvingen van hun liefde en zijn dood? Met zichzelf in het reine komen uiteraard, ook al wist ze dat ze met een 24 jaar oudere man aan haar zij vroeg of laat weduwe zou worden.

Wat de lezer daaraan heeft? Weinig of niets tenzij de stoet van titels en uittreksels uit boeken die zich wel op een dwingende manier met de dood van een partner bezighouden en waarnaar Palmen voortdurend verwijst. Misschien beter het Rouwdagboek van Roland Barthes ter hand nemen, dus, dan deze losse flodders.

Frank Hellemans