Arno Geiger – De oude koning in zijn rijk

In De oude koning in zijn rijk vertelt de Oostenrijkse auteur Arno Geiger het verhaal van de mentale aftakeling van zijn vader.

Ze hadden het niet zien aankomen. De vader was altijd al wat eigenzinnig en excentriek geweest.

Dus toen hij plots nog wat eigenzinniger en excentrieker werd, zeiden de kinderen streng: ‘Laat je alsjeblieft niet zo gaan.’

In De oude koning in zijn rijk vertelt de Oostenrijkse auteur Arno Geiger het verhaal van de mentale aftakeling van zijn vader: hoe de man met wie hij nooit echt een band had, wegdrijft in zijn eigen hoofd. Verleden, heden en zeker de toekomst worden uitgevaagd.

En plots beseft de schrijver dat hij zijn vader te weinig vragen heeft gesteld, dat met het uitdovende geheugen van zijn vader ook zijn eigen geheugen voor een deel verdwijnt.

Het boek is een poging om de herinneringen uit de kaken van de tijd te sleuren. ‘Een van de grootste zorgen die ouderdom je kan geven is dat hij te lang duurt.’ Geiger schrijft in korte, precieze zinnen. Hij wisselt observaties over de voortschrijdende ziekte af met vragen die hij zijn vader op heldere momenten probeert te stellen. Zoals: ‘Hoe was je kindertijd?’

Enkel als Geiger tegen het einde te diep over de dood doormijmert, schuurt hij tegen platitudes aan. Maar verder is dit een parel over vergankelijkheid.

Tine Hens