Arne Van Terphoven – Het Festivalgevoel

Muziekjournalist Arne Van Terphoven probeert het festivalgevoel te vatten in een rijk geïllustreerd naslagwerk over de vier grote festivals van de Lage Landen.

Als er één oneliner is die de evolutie van de festivals van lokale chirofeesten tot professionele evenementen met internationale allure perfect samenvat, dan wel die van Arno, ergens halverwege de jaren 80 in het onvolprezen Radio 2-programma Vrijaf van Gust De Coster:

‘Ons eerste festival speelden we op een podium gelijk da van de Tour de France. En ge moest daar naartoe dwars door het publiek. In het slijk. Da’s allemaal goed en wel, maar nie mè Arno Hintjens in zijn schoane kostume . Enfin, dat is nu allemaal gedaan. Vroeger kregen we een boterham met êspe , tegenwoordig krijg je al ê kode pla .’

De Nederlandse muziekjournalist en MTV-reporter Arne Van Terphoven is die quote helaas ontgaan, maar zo erg is dat niet: je krijgt er getuigenissen van ander schoon volk voor in de plaats – zo heeft Tom Barman het bijvoorbeeld over zijn ontmoeting met Neneh Cherry, die hij als backing vocaliste voor The Architect wilde strikken, en wijt Max Cavalera de vele schietpartijen in Amerika aan het gebrek aan festivals daar.

Die citaten lopen als een rode draad door het boek, dat in hoofdzaak opgebouwd is als een beknopt en met veel foto’s gelardeerd naslagwerk over de groei van de vier belangrijkste festivals in de lage landen: Pinkpop, Rock Werchter, Pukkelpop en Lowlands.

Van Terphoven schrijft wat knullig en zonder franjes en de festivalbeelden van Isabella Rozendaal zijn niet meteen een toegevoegde waarde, maar de archieffoto’s en de kleurrijke anekdotiek maken veel goed.

Over Van Halen bijvoorbeeld, die een beklonken deal met Pinkpop wilde afblazen toen ze de typische roze affiche onder ogen kregen: ze wilden niet spelen op ‘ a fucking gay festival! ‘ Of over de boer die zijn wei in Torhout afstond en voor de eerste editie van T/W zijn hele boerderij dichttimmerde, uit schrik voor baldadigheden.

Straf wordt het boek pas echt als Van Terphoven het verhaal brengt van de familie van Frank Nouwens, de Nederlandse Pearl Jamfan die in 2000 het leven liet tijdens de ramp in Roskilde. Pas jaren na de feiten kreeg ze van de groep een teken van leven, toen plots gitarist Stone Gossard voor hun deur stond.

Dat én de uitgebreide research maken van dit boek toch een must voor iedereen die ooit een voet op een festivalweide heeft gezet. En laat die zomer nu maar beginnen!

Karel Degraeve in Focus Knack