Anton Korteweg – Voor mannen is ’t niet erg

‘Voor mannen is ’t niet erg is een bloemlezing van 40 kwatrijnen die trefzeker getuigen van het comfortabele ongeluk van een mooie baan en een verstandige vrouw. En van het ouder worden, dat vooral.’

Uit de flaptekst citeren, ja makkelijk, maar leest u de passage nog eens opnieuw. Daar staat wel degelijk ‘ongeluk’ en niet ‘geluk’. Comfortabel ongelukkig is niet alleen de titel van een bloemlezing uit Kortewegs gedichten, daterend uit 1999, de twee woorden vatten het oeuvre van de man ook perfect samen.

Om te begrijpen wat dat comfortabel ongelukkig zijn precies inhoudt, volstaat het de gedichten ‘Ons huis’ en ‘Ik niet’ te lezen. Ze staan in het boek netjes naast elkaar. Eerst ‘Ons huis’: ‘ Ons huis is blauw en ligt vlak bij een singel. / Eén kamer is geheel voor mij alleen. / Ik kijk het donker in en zie drie lichtjes. / Je denkt toch niet dat ik daaraan geen hoop ontleen?’ En ‘Ik niet’: ‘ Biesheuvel lezen. Binnen handbereik / port en sigaren. Naast me het getik / van breinaalden. Vlokje en Borre spinnen. / Wie er ook ongelukkig is – niet ik. ‘

Het comfortabel ongelukkig zijn heeft alles te maken met wat we de weemoed om het inwisselbare leven zouden kunnen noemen. Het besef dat een ander leven, met een andere vrouw en andere poezen, net zo goed had gekund, en dat al die ongeleefde levens hoogst waarschijnlijk nauwelijks hadden hoeven onder te doen voor wat het uiteindelijk is geworden. Misschien zat de dichter dan wel onder een van die drie lichtjes die hij in de verte ziet, te kijken naar het lichtje in zijn kamer in het huis aan de singel.

De verdienste van Anton Korteweg is niet alleen dat hij mannen – maar net zo goed vrouwen – met het leven, het ouder worden en de dood verzoent. Bovenal is hij gewoon een verdraaid goed dichter, die een grotere faam verdient dan hij geniet. Als u het nog niet kent, gebruik dan deze 160 versregels als opstapje naar de rest van zijn werk.

Philip Hoorne