Alessandro D’Avenia – Wit als melk, rood als bloed

Alessandro D’Avenia, dertiger, leraar secundair onderwijs in Milaan, werd in ijltempo een vedette in Italië dankzij zijn romandebuut Wit als melk, rood als bloed.

Alessandro D’Avenia – Wit als melk, rood als bloed

Uitgeverij: Cargo

Aantal pagina’s: 255

Prijs: 18,90 euro

ISBN: 978-90-234-5830-2

Het verhaal volgt één schooljaar van de zestienjarige Leo. Hij is een doorsneepuber: gek op voetbal, trekt graag op met zijn maatjes Leo en Sylvia, ziet het nut van school helemaal niet in, en leert de handleiding van het leven liever via Bart Simpson.

Daarnaast heeft hij maar één doel: hij wil in zee met Beatrice, een roodjarige schoolgenote op wie hij heimelijk verliefd is. Tot die verre Beatrice – niet toevallig dezelfde voornaam als de vlam van Dante – ernstig ziek wordt. Hij móét zich nu wel enkele vragen stellen, in de eerste plaats over zichzelf.

Het ontbreekt Wit als melk, rood als bloed niet aan de obligate verhaallijnen. Zo duikt al vrij snel een vervangleraar filosofie op, die aan Leo onverwacht een paar levenslesjes meegeeft. En natuurlijk krijgt Leo het aan de stok met zijn beste vrienden en neemt de verhouding met zijn ouders in dat crisisjaar een andere wending.

Als bildungsroman is het boek vrij voorspelbaar. Mooier uitgewerkt en origineler is de verhouding tussen Leo en Beatrice. Een op en top romantische liefde is het, voor een meisje dat hij eigenlijk enkel oppervlakkig en aan de buitenkant kent. Toch gaat hij door tot het uiterste want als zij zou sterven, houdt hijzelf geen leven meer over. Denkt hij.

Met de beschrijving van deze prille liefde, die zo dicht bij de dood balanceert, slaagt D’Avenia erin voor jongeren een aantal wezenlijke thema’s en levensvragen aan te snijden, zonder de voeling met hen te verliezen. Zo neemt hij iets als puberverliefdheid ontzettend au sérieux. En zelfs God laat hij niet links liggen.

Wit als melk, rood als bloed zit dicht op de huid van pubers die op zoek zijn naar romantiek, niet zozeer naar spanning. Het leest vlot weg en doet van sfeer en emoties nu en dan behoorlijk Italiaans aan. Benieuwd of het in ons ‘kouder’ taalgebied ook zo’n succes wordt.

Annelies De Waele

Partner Content