Actrice Julie Delrue (Chantal): ‘Voorzie ook in babbelcoupés op de trein’
Julie Delrue is actrice. Ze was te zien in Chantal op VRT 1 en tourt langs theaters met Mamamanie.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Dat aan een hulpkonvooi in Gaza-stad ruim 100 doden vielen, na beschietingen door Israëlische militairen. Wat moet er nog gebeuren voor er eindelijk een staakt-het-vuren komt? Hoelang blijft de wereld nog toekijken?
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Ik denk niet dat ik het zelf heb bedacht, maar het lijkt me een fijn idee om naast stiltecoupés op treinen ook babbelcoupés te hebben. Daar geldt de sociale afspraak dat mensen aanspreekbaar zijn en niet de hele tijd op hun gsm zitten te kijken.
Wat is uw grootste prestatie?
Dat ik een kind op de wereld heb gezet. Zonder verdoving bovendien – ik besef dat dat vooral een kwestie van geluk was, maar het maakt me toch trots.
Wat is uw grootste mislukking?
Al mijn sportieve ambities.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Op het feest voor mijn eerste communie stond een springkasteel en op het einde van de dag zat iederéén daarop te springen: ooms, tantes, neven, zelfs mémé en pépé. Als ik nu foto’s van die dag bekijk, hoor ik mijn tantes nog altijd extatisch lachen, terwijl hun rok de lucht in vliegt.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik heb geen auto meer, een bewuste keuze voor het milieu. Want als die voor de deur staat, neem ik hem veel te vaak. Nu doe ik alles met de fiets, het openbaar vervoer en af en toe een deelauto.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
In coronatijd heb ik voor het eerst schoenen online gekocht. Dat doe ik nooit meer. Eerst pasten ze niet. Toen heb ik ze teruggestuurd en kreeg ik een nieuwe maat, die zat ook niet goed. Ik hield ze maar droeg ze nooit en raakte ze zelfs via Vinted niet kwijt.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Véél. De kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown is enorm blijven hangen. Recent las ik onder meer Blijf bij mij van Rika Ponnet en Zelfzorg van Nina Mouton. Maar een boek dat alle zelfhulpboeken overstijgt, is Waar zijn de wolken? van Suzanne Grotenhuis. Een pakkend pleidooi voor minder zelfzorg.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Naar de muziek van Spinvis grijp ik altijd weer terug. De helderheid en ongelooflijke poëzie in zijn teksten, maar ook het muzikale inspireert mij enorm. En het laatste wat me erg heeft geraakt, is de film Holy Rosita. Actrice Daphne Agten deed dat ontzettend goed.
Waarover zou u meer willen weten?
Over boekhouding, moestuinieren, schrijnwerk, mijn eigen geschiedenis. Enzovoort.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Nabijheid en afstand. En hoe je daartussen een evenwicht vindt.
Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?
Mijn papa stierf al in 2003, mijn mama in 2016. Maar ik zie ze soms nog in mijn dromen.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Ik heb het geluk dat ik naast een sauna en wellness woon. Bijna elke maand boek ik een massage, dat voelt als een cadeautje voor mijn lichaam.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Ik zou mijn keuze volledig laten afhangen van wat het beste is voor mijn kind.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat alles goed komt.