Janne Desmet is actrice. Ze is te zien in de films Holy Rosita, Skunk en J’aime la vie en de Ketnet-reeks Hawa & Adam.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Janne Desmet: De laatste maanden kwam er een gigantische hoeveelheid beelden van kinderlijk leed op ons af, wat aantoont hoe relatief de waarde van een mensenleven is. Het loopt groots en gruwelijk mis.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Desmet: Onlangs zag ik de Netflix-docu The Greatest Night in Pop over ruim 40 artiesten – van Diana Ross tot Bob Dylan – die urenlang samenwerkten aan dat ene nummer voor het goede doel, We Are the World. Gigantische ego’s die plots zo kwetsbaar werden. Ik besef dat het naïef is om te denken dat zoiets de wereld kan veranderen – ik kom nu eenmaal uit de Kinderen voor Kinderen-generatie – maar ik blijf hopen op verbinding.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Desmet: Meermaals. Mijn lief is muzikant en droomt van een leven in het buitenland. Maar ik word zo intens gelukkig van het spelen en dat lukt het best in het Nederlands.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Desmet: Aan mijn integrale, heerlijke kindertijd. Laat mijn Chiro-herinneringen niet concurreren met die van atletiek, school of thuis. Zelfs aan de kwetsuren uit mijn jeugd ben ik ondertussen gehecht.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Desmet: Veel te weinig. Ik zoek constant de balans tussen het goede doen en me schuldig voelen.
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Desmet: Wanneer niét? Twee jaar geleden hebben we een kat in huis gehaald en ik ben binnen de week vervallen in het cliché van dagelijkse gesprekken. Ze heet Poes, mijn vriend gelooft niet in menselijke namen voor dieren.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Desmet: Dat ik rond mijn dertigste geen poging heb gedaan om kinderen te krijgen.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Desmet: Menige, maar ik heb er nooit een uitgelezen.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Desmet: De soundtrack van de film Rosie heeft er mee toe bijgedragen dat ik theater en films wilde maken.
Waarover zou u meer willen weten?
Desmet: Hoewel ik aardig wat informatie heb binnengekregen – ik heb tot mijn 29e gestudeerd – blijf ik hangen in anekdotiek. Ik zou wel wat meer echte kennis van zaken willen, van het maken van een tafel tot filosofie.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
Desmet: Ik steun verschillende goede doelen, maar blijf ook geld geven aan mensen die bedelen aan het rode licht in Brussel – ondanks alle tegenargumenten. En als ik ergens bladruimte krijg, probeer ik de blik te richten op mensen als Saar Depuydt, die vluchtelingen in Duinkerke helpt.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Desmet: Als ik iemand graag zie, wil ik dat die integraal gelukkig is. Soms is het moeilijk om mezelf niet te verliezen.
Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?
Desmet: Bij de première van Holy Rosita stonden ze me aan te moedigen aan de rode loper, zoals ze jarenlang aan atletiekpistes stonden. Naast hen stond mijn leraar Frans, die mijn leven heeft veranderd.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Desmet: Na een kleine 23 jaar ben ik opnieuw beginnen te lopen. Op een loopband, terwijl ik naar series kijk: win-win.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Desmet: Dat het leren eindeloos is. Maar ook zo eenvoudig: blijven ademen.
