Aimé Claeys is acteur. Hij speelde een hoofdrol in 1985.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Misschien niet bang of boos, maar het nieuws over de aardbevingen in Turkije en Syrië heeft me wel erg aangegrepen. Zeker de persoonlijke verhalen die erbij horen.
Wat is uw grootste prestatie?
Ik ben er vrij zeker van dat die nog moet komen.
Wat is uw grootste mislukking?
Ook die ligt nog in de toekomst, vrees ik. Prestaties en mislukkingen gaan vaak hand in hand.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Ik heb nog nooit concrete plannen gemaakt, en ik kan me voorstellen dat emigreren absoluut niet makkelijk is. Maar ik sluit het zeker niet uit. Soms droom ik van een leven in Zweden, veel dichter bij de natuur. Of van een land waar de zon het hele jaar schijnt.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik zou meer kunnen doen, maar ik probeer wel op te letten. Door geen tomaten uit Argentinië te kopen, bijvoorbeeld. Of door amper nog preparé te kopen, iets wat ik vroeger bijna dagelijks at.
Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?
Tot nog toe bleef ik redelijk gespaard van trollen, de meeste reacties zijn positief. Al merk ik wel dat mijn baard niet in de smaak valt bij de meeste mensen.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Dat ik als puber ben gestopt met gitaarspelen. Het lijkt me zo tof om dat goed te kunnen.
Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?
Het is belangrijk om nooit te vergeten wat er in het verleden is gebeurd. Maar vergelijken lijkt me niet altijd zo’n goed idee. Daarmee doe je de dingen die wél ten goede veranderd zijn geen eer aan.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Een klein leven van Hanya Yanagihara heeft me diep geraakt, dat is een van de strafste boeken die ik de laatste jaren heb gelezen. Ook was ik enorm ontroerd door Close van Lukas Dhont. En dankzij Triangle of Sadness van Ruben Östlund zat ik te huilen van het lachen in de zaal.
Waarover zou u meer willen weten?
Wie wil nu niet meer weten over álles? Misschien kies ik dan toch het universum: hoe sterren en melkwegen functioneren. En hoe geschift het is dat wij hier zijn. Hoe klein we zijn, ook.
Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?
Het precieze bedrag deel ik liever niet. Het is geen wedstrijd. Mocht iedereen een beetje geven, zouden we al veel verder staan.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Mezelf kwetsbaar durven op te stellen en de andere vertrouwen met die kwetsbaarheid.
Vindt u seks overschat?
Pornoseks misschien wel. Maar echt goede seks is zwaar onderschat. Het hoeft zelfs niet om liefde te gaan. Gewoon twee mensen die in elkaar opgaan, met liefde voor dat moment.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Dat is zoiets abstracts: je kunt onmogelijk bevatten wat oorlog is, tenzij je het meemaakt. Als ik nu beelden zie uit Oekraïne, komen die hard aan. Maar ik weet dat ik nooit alleen zou kunnen vertrekken. Mijn familie laat ik niet achter.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat je de dingen terugkrijgt die je geeft, al is het niet altijd op de manier die je hoopt. En dat het leven vallen en opstaan is, maar dat alles uiteindelijk goedkomt.
