Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) maakt een einde aan de extra steun voor kansarme leerlingen in de basisfinanciering van scholen.
Elke school krijgt op termijn een basistoelage per kind. Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) maakt daarmee een einde aan de extra steun voor kansarme leerlingen in de basisfinanciering van scholen, schrijft De Tijd. De onderwijskoepels kanten zich tegen de plannen.
Anders verdeeld
Vandaag krijgen scholen met kansarme leerlingen een financieel duwtje in de rug via hun werkingsmiddelen. Concreet gaat het om kinderen met een laagopgeleide moeder, kinderen die thuis geen Nederlands spreken of die uit een gezin met een laag inkomen komen. Die criteria verdwijnen dus uit de basisfinanciering.
De totale pot van werkingsmiddelen blijft dezelfde, maar hij zal op een andere manier worden verdeeld. Aan het geld voor de omkadering voor kwetsbare kinderen – waarmee extra leerkrachten worden betaald – wordt niet geraakt.
‘Scholen met kansarme kinderen nemen basistaken ouders over’
De onderwijskoepels kanten zich tegen de plannen van de regering. “Om gelijke onderwijskansen te kunnen garanderen, hebben sommige kinderen meer ondersteuning nodig”, luidt het bij het GO! “Voor bepaalde groepen zijn specifieke maatregelen en investeringen nodig”, zegt Chris Smits, secretaris-generaal van de katholieke koepel. “Scholen met kansarme kinderen nemen enkele basistaken van ouders over”, zegt ook Bruno Sagaert van de onderwijskoepel van de steden en gemeenten.
SP.A: 1 op 2 scholen in de kou
Met de aanpassing van de werkingsmiddelen voor kansarme leerlingen dreigt de Vlaamse regering één op twee scholen in de kou te zetten. Dat zegt Vlaams parlementslid Caroline Gennez (SP.A).
“Als de onderwijsminister het regeerakkoord naar de letter uitvoert dan zijn de gevolgen zeer verregaand”, zegt Caroline Gennez. “De ongelijkheid in ons onderwijs zal alleen maar toenemen. Deze regering creëert geen kansen voor die kinderen en jongeren die net meer ondersteuning nodig hebben, en neemt daarbij de hoop op een betere toekomst weg. De vorige regeringen hebben net geïnvesteerd in gelijke onderwijskansen, met resultaat. We moeten daar dan ook net mee doorgaan.”
Een grote ongelijkheid in het onderwijs, betekent vaak een grotere ongelijkheid in het leven daarna, voert SP.A aan. “Die achterstand werken de meesten nooit meer weg en dat voelt de hele samenleving.” (Belga/WB/AVE)
