In een dubbelinterview met Knack stelt SP.A-voorzitter Conner Rousseau een nieuwe organisatie voor onze gezondheidszorg voor, indien er bij de volgende regeringsvorming ook gepraat zou worden over her- of defederalisering van bevoegdheden. De Gentse professor Stijn Baert waarschuwt ervoor dat dit een manoeuvre kan zijn van sommige regio’s om de klok terug te draaien.
Tijdens de coronacrisis is ook de organisatie van de gezondheidszorg ter discussie komen te staan, met veel te veel ministers uit alle regeringen die allemaal samen bevoegd waren – en ook weer niet – voor bepaalde aspecten van het beleid. De roep klinkt luid om ‘alles in één hand’ te brengen: ofwel een volledig regionalisering van de gezondheidszorg, ofwel een herfederalisering.
‘Ik zal wel tjeverig klinken’, zegt SP.A-voorzitter Rousseau, ‘maar kunnen we beide niet verzoenen?’ De grote lijnen zouden er zo kunnen uitzien: ‘Je zou de gezondheidszorg federaal kunnen organiseren en de regio’s verantwoordelijk maken voor de uitvoering: ze krijgen bonussen als ze dat goed doen. Het voorstel is niet te nemen of te laten; ‘Ik stel geen veto’s’, zegt Rousseau: ‘Als niemand dat zou doen, zouden we al heel wat opschieten. Alleen de sociale zekerheid zelf wil ik zeker níét splitsen. Dat zou stom zijn, want dat systeem bewijst sinds de Tweede Wereldoorlog zijn meerwaarde.’
Het idee leeft niet alleen bij de SP.A, zo blijkt. In De Standaard stelde dokter Jan De Maeseneer, emeritus hoogleraar aan de Universiteit Gent, in een opiniestuk ‘Tijd voor een nieuw gezondheidsbeleid’ een gelijkaardige blauwdruk voor: ‘Wat we nastreven, leggen we in grote mate federaal vast, zal in belangrijke mate decentraal gebeuren door de gewesten’ – al ziet De Maeseneer ook een belangrijke rol voor nog lokalere spelers, ondermeer ziekenhuizen.
Stijn Baert, een van de leden van de ‘relancecomité’ dat de Vlaamse regering onlangs aanstelde, had in datzelfde interview zijn reserves bij dit soort voorstellen. ‘Ik vrees dat de opening richting een nieuwe staatshervorming een gecamoufleerde poging is om de klok terug te draaien. In de zesde staatshervorming was afgesproken dat de gewesten worden geresponsabiliseerd. Wie het economisch minder goed doet, en minder belastingen binnenbrengt, zal binnenkort minder krijgen. Dat is de logica zelve, maar in plaats van een tandje bij te zetten, beginnen Franstalige politici nu al te zeuren dat ze te weinig middelen zullen hebben. Als de zesde staatsvorming dáárom herbekeken wordt, is dat de verkeerde reden. De regio’s moeten juist meer verantwoordelijkheid dragen voor hun beleid.’
Intussen blijft Conner Rousseau samen met PS-voorzitter Paul Magnette pogingen ondernemen om de federale regeringsvorming terug vlot te krijgen. Dat initiatief wekte verwondering, niet in het minst omdat in onze politieke traditie politici pas in actie komen als de koning hen daartoe het mandaat geeft, als in- of preformateur, onderhandelaar, opdrachthouder enz. Magnette en Rousseau werken zonder enig mandaat. Maar daarom is het nog niet zo dat koning Filip zomaar buitenspel wordt gezet, liet Conner Rousseau verstaan: ‘Paul informeert het hof.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier