De CD&V-top is klaar om N-VA los te laten. Dat vernam Knack binnen de partij.
De afgelopen dagen hebben verschillende partijen zich uitgesproken over een mogelijke regering met de N-VA. Sommigen deden dat subtieler dan anderen. CDH en Défi waren het duidelijkst, bij Open VLD en CD&V klonk het meer afgemeten.
Maar bij die laatste partij lijken de geesten wel degelijk te rijpen. Woensdagavond publiceerde de Franstalige zakenkrant L’Echo een artikel met als titel: ‘De regenboogcoalitie komt op gang in Vlaanderen.’ De krant citeert anonieme CD&V’ers. ‘We gaan uiteindelijk uitkomen bij een regering zonder de N-VA’, klinkt het bijvoorbeeld. Enkel de voorzittersverkiezingen, die beslecht zullen worden op 6 december, houden de partij tegen om Paars-Geel finaal vaarwel te zeggen, zo luidt het. La Libre Bélgique publiceerde een gelijkaardig verhaal. ‘De hypothese van een regering zonder N-VA wint aan kracht‘, aldus de Franstalige krant.
De veranderende toon binnen de CD&V wordt bevestigd door twee parlementsleden aan Knack. Paars-Geel is en blijft officieel de voorkeur genieten op het CD&V-hoofdkwartier. Maar de christendemocraten hebben de knop eigenlijk al omgedraaid. ‘We laten de formatie niet gijzelen door de N-VA’, zegt een parlementslid.
Naar verluidt is de absolute partijtop – bestaande uit Koen Geens, Hilde Crevits en Wouter Beke – bereid om de N-VA te lossen. De knoop ligt, zo klinkt het, voorlopig bij de CD&V-fractie in het Vlaams Parlement. De spoeling van CD&V’ers met een (progressievere) ACW-stempel is daar iets dunner. Bovendien vormt die fractie een meerderheid met de collega’s van N-VA en Open VLD. De Vlaamse CD&V’ers zouden dus eerder geneigd zijn om dicht bij N-VA te blijven.
Ik denk dat de top de tegenstand tegen Paars-Groen onderschat.
In de Kamer ligt dat anders. Daar is men er bang voor om onbedoeld vijf jaar oppositie te moeten voeren samen met N-VA en Vlaams Belang. De fractie wil zich niet aan de N-VA’ers hechten en vraagt aan de onderhandelaars dat er werk wordt gemaakt van enkele belangrijke voorstellen die CD&V tijdens de campagne lanceerde: een minimumpensioen van 1.500 euro, de sterkste schouders die de zwaarste lasten moeten dragen en een verhaal van rechten en plichten voor migranten. ‘Ter herinnering, wij zijn niet met een communautair verhaal naar de kiezer gegaan.’ Lees: N-VA kan dus ook geen steun van CD&V verwachten inzake confederalisme.
Wel vertrouwt de CD&V erop dat de progressieve partijen belangrijke werven van de regering-Michel, zoals de taxshift, niet terugdraaien. Met huidige regeringspartners MR en Open VLD in regering zou dat in orde moeten komen.
Al maakt een parlementslid een grote kanttekening bij het hele verhaal. ‘Ik denk dat de top de tegenstand tegen Paars-Groen onderschat. Men hoopt de interne kritiek te kunnen omzeilen, net zoals dat gebeurde bij de Vlaamse regeringsvorming (toen Wouter Beke op felle kritiek kwam te staan omwille van zijn verhuis naar de Vlaamse regering, nvdr.). Maar dat zal niet zomaar opnieuw lukken.’
