CD&V-Kamerlid Nawal Farih: ‘Het hoofddoekenverbod doet me pijn’

Kamerlid Nawal Farih wil met haar extraverte stijl de partij mee uit het slop halen. ‘Ik ben geen typische CD&V’er.’

‘Mensen zoals u en ik, met buitenlandse roots, moeten bewijzen dat wij weten welke kansen we hebben gekregen.’ Aldus Nadia Sminate (N-VA) in het programma De Afspraak. Haar argument tegenover advocaat Abderrahim Lahlali in een debat over Syriëgangers deed velen de wenkbrauwen fronsen. Ook bij Kamerlid Nawal Farih (CD&V). De 31-jarige Genkse greep naar haar telefoon en tweette: ‘Wtf girl‘.

Een week later is de verontwaardiging nog niet gaan liggen. ‘Nadia denkt dat je afkomst superieur is aan je beroep. Ja, what the fuck? Mijn tweets waren vooral uitdrukkingen van shock. Hier werd een menselijke grens ver overschreden.’

Uw uitgesproken reactie is nogal atypisch voor de CD&V.

Nawal Farih: Dat klopt. Ik ben geen typische CD&V’er. Ik ben een derde generatie mijnwerkerskind, ik woon nog in Winterslag, een wijk die als moeilijk wordt gezien. Ik ben iets extraverter. Al kies ik in debatten wel voor sereniteit.

U heeft Marokkaanse roots. Lag Sminates opmerking daarom extra gevoelig voor u?

Farih: (zucht) Ik ben trots op die achtergrond, maar ik ben vooral bezig met gelijkheid. Ik had even geshockeerd gereageerd als iemand met Griekse roots zo zou worden aangesproken. Ik ben een Vlaming, net als Jan, Piet of Hakima. Ik vrees dat we stilaan terugkeren naar de integratieproblemen van de jaren 70 en 80.

Hoezo?

Farih: Er worden overbodige hokjes gecreëerd. Mijn identiteit bestaat daarentegen uit meerdere lagen: ik ben Vlaming, Belg, Europeaan en toevallig ook Marokkaanse. Maar ik ben hier in het parlement om mijn werk te doen voor alle Belgen.

Ook Theo Francken (N-VA) reageerde op uw tweet: ‘Wat vindt u van die dwangsommen? En repatriëring?’, vroeg hij.

Farih: Ik zei dat we het inhoudelijke debat in het parlement zouden voeren. Hij antwoordde: ‘Ik betwijfel dat ik u ooit zal horen in het parlement over dit thema. Maar hey, surprise me!’ Wou hij zeggen dat ik met mijn profiel er niet over mag meespreken? Je ne sais pas.

Laten we zeggen dat ik 80 procent achter het Vlaams regeerakkoord sta.

Kan de CD&V niet leren van de N-VA, die in 2016 met Nadia Sminate in Londerzeel de eerste allochtone burgemeester leverde?

Farih: Dat is schitterend, maar ik zie die verschillen niet. Ik zou het een belediging vinden als de CD&V zou benadrukken dat ze een ‘Marokkaans parlementslid’ zou hebben zonder meer. So what? Pronken met kenmerken die er eigenlijk niet meer toe zouden mogen doen, zie ik niet als een compliment.

Kan de CD&V leren van uw aanpak op sociale media?

Farih: We moeten er meer op inzetten en het zal ook straffer mogen. Ik denk dat ik in ieder geval een andere doelgroep aanspreek dan een casual CD&V’er.

Wie is de casual CD&V’er?

Farih: In de perceptie is dat eerder een blanke man van middelbare leeftijd. Terwijl er in onze partij genoeg diversiteit is: jonge mensen, vrouwen, arbeiders, bedienden…

Moet de toekomstige CD&V-voorzitter de ‘C’ in de partijnaam laten vallen?

Farih: De C staat niet voor ‘christelijk’, maar voor ‘christendemocratie’, wat solidariteit, samenhorigheid en verantwoordelijkheid betekent. Iedereen herkent zich in die waarden. Daarom moet die letter niet weg.

Omschrijft u zichzelf als gelovig?

Farih: Ja, ik ben moslima. Dat is een belangrijk onderdeel in mijn leven. Ik doe bijvoorbeeld mee aan de ramadan.

Hoe kijkt u naar het hoofddoekenverbod in het Vlaamse regeerakkoord?

Farih: Daar heb ik het moeilijk mee. Ik vind dat alle Vlamingen zich goed in hun vel moeten voelen. Een religieus teken mag in mijn ogen niet belemmerend werken en daarom doet dat verbod me pijn. Tegelijk ben ik me ervan bewust dat we maar 15 procent hadden en we met drie partijen moesten landen. Ook voor het klimaat mochten de ambities hoger. Laten we zeggen dat ik 80 procent achter het regeerakkoord sta.

Jo Vandeurzen kan de tafelspringers altijd rustig doen zitten.

U maakte deel uit van de ’twaalf apostelen’, de werkgroep die het slechte verkiezingsresultaat van 26 mei onder de loep moest nemen. Wat is volgens u de reden voor die uitslag?

Farih: We hebben een hele moeilijke campagne gehad. Het begon al met de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. In Genk was het thema integratie en migratie, wat heel polariserend werkte. Als bestuurspartij met focus op welzijn en gezin is het moeilijk om ons daarop te profileren. We hebben de ruimte niet gekregen om te kunnen scoren.

Moet je die ruimte niet vooral zelf creëren?

Farih: Natuurlijk, en dan komen we op de nood aan assertieve communicatie. We zaten vaak in een defensieve modus, terwijl we zeer fier mogen zijn op het gevoerde beleid. Denk maar aan de hervorming van het kindergeld, vandaag het Groeipakket, die wij op tafel hebben gelegd.

U heeft dat van dichtbij meegemaakt als privésecretaris van gewezen minister en ACW-boegbeeld Jo Vandeurzen. Draagt u een ACW-stempel?

Farih: Nee, ik spreek met alle netwerken.

In de lijstvorming spelen die standen nochtans een rol.

Farih: Dat wordt inderdaad gezegd, maar in onze provincie heb ik dat niet zo ervaren. Ter illustratie: ik draag geen stempel en ik stond op de tweede plaats op de lijst. Kan het duidelijker zijn?

Hoe dan ook vinden CD&V’ers als Pieter De Crem en Hendrik Bogaert dat de banden met de standen moeten worden doorgeknipt. Akkoord?

Farih: Nee. Politici hebben voelsprieten nodig. Wij zitten hier voortdurend in onze ivoren toren. Het is toch niet meer dan normaal dat we voorstellen afstemmen met het werkveld en het middenveld? (op dreef) Ik denk ook dat het centrum verre van dood is. We hebben een nieuwe techniek nodig om dat centrum terug aantrekkelijk te maken. Dat kan met een wijziging in onze manier van communiceren en de personen die we naar voren schuiven.

Zou iemand als Jo Vandeurzen vandaag nog voorzitter kunnen zijn?

Farih: (lacht) Vandeurzen heeft zijn pluimen verdiend. Hij wil kansen geven aan nieuwe mensen. Al zal hij op zijn eigen manier aanwezig blijven op de achtergrond. Ik hou in ieder geval van zijn stijl. De tafelspringers kan hij altijd rustig doen zitten. Als de nieuwe voorzitter dat soort leiderschap en autoriteit aan de dag kan leggen, dan kunnen we niet anders dan scoren. De mensen zijn op zoek naar rust. En naar oplossingen. Ik weet dat dat een typische CD&V-uitspraak is, maar zo doe je de wereld wel draaien.