Campagne Vlaamse Jeugdraad mist diversiteit: ‘We hebben gezocht, maar niet genoeg gevonden’
Maandag werd de campagne ‘Ik ben #Jeugdbeleid’ gelanceerd. Onder meer de Vlaamse Jeugdraad wil hiermee lokale besturen motiveren om kinderen en jongeren actief te betrekken bij het (jeugd)beleid. Maar terwijl de Vlaamse Jeugdraad hamert op diversiteit, blinkt hun campagnevideo vooral uit in de afwezigheid ervan.
Deze week loopt de campagne ‘Ik ben #Jeugdbeleid’, een initiatief van de Vlaamse Jeugdraad, Bataljong, Debattle en de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG). Met de campagne willen de organisaties lokale politici wijzen op het belang van participatie van kinderen en jongeren in het (jeugd)beleid. Het was vooral de bedoeling een positieve boodschap te brengen, al schort er iets aan de beelden die bij de campagne horen.
De campagnevideo begint met een (hetero)koppeltje dat zit te zoenen op een bankje in het park. Daarna zien we een partijtje basketbal in een zaal, twee kindjes die in een bos tevreden frisse lucht inademen, twee balken die aan elkaar gesjord worden, twee meisjes die in een verkaveling verkleed als prinsesjes ronddartelen…
De eerder landelijke setting verraadt een Vlaanderen dat de meeste stadskinderen vandaag alleen maar uit verhalen van anderen kennen. Bovendien is het met een vergrootglas zoeken naar diversiteit. Ergens is heel kort de rug van een chiromeisje met zwarte braids te zien, maar het zijn nagenoeg enkel witte kinderen en jongeren die dit filmpje bevolken. Geen holebikoppels, geen mensen met een beperking, geen hijabi’s…
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Gekeken naar de inhoud van de boodschap’
Gevraagd naar een reactie, lijkt voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad Alexandra Smarandescu eerder uit de lucht te vallen. ‘Ik heb enkel het eindresultaat gezien’, geeft ze toe. ‘Dat heb ik dan vooral vanuit mijn rol als voorzitter bekeken: ik heb gekeken of de inhoudelijke boodschap goed zat. Ik geef toe dat het gebrek aan diversiteit me in eerste instantie niet was opgevallen. Ik besef nu ook dat we actiever hadden moeten zoeken naar jongeren met diverse achtergronden en hen hadden moeten proberen te overtuigen om deel te nemen.’
Smarendescu verwijst ons door naar Hans Cools, coördinator van de Vlaamse Jeugdraad en campagneleider van ‘Ik ben #Jeugdbeleid’. ‘We wilden vooral met minderjarige kinderen werken en kregen niet altijd de toestemming van ouders om hen lang of herkenbaar in beeld te brengen. En omdat we ons wilden focussen op gemeentepolitiek hebben we bewust gekozen voor een meer landelijke setting. Daar is nu eenmaal veel minder zichtbare diversiteit te vinden dan in de grootsteden’, aldus Cools.
‘We vinden ze niet’
Een artikel uit De Standaard, gebaseerd op de integratiemonitor van de Vlaamse Overheid, leert ons dat in Sint-Niklaas en Temse, waar de opnames plaatsvonden, respectievelijk zo’n dertig en 25 procent van de twaalf- tot zeventienjarigen een migratieachtergrond heeft. Uit diezelfde integratiemonitor blijkt dat in Vlaanderen meer dan dertig procent van de minderjarigen roots in het buitenland heeft.
‘Drie van de zeven kinderen in onze video hebben wel degelijk een migratieachtergrond, al zie je dat niet altijd op het eerste gezicht’, zegt Cools. ‘We hebben echt ons best gedaan om te zoeken naar die diversiteit: verschillende holebikoppels hadden zich aangemeld, maar hebben last minute afgezegd. We hadden een week om het filmpje in te blikken, we hebben gedaan wat we konden. We hebben gezocht, maar niet genoeg gevonden. Toch hopen we dat kinderen en jongeren met diverse achtergronden zich er alsnog in kunnen herkennen.’
Cools zegt alleszins open te staan voor de kritiek en beseft dat hij ‘alert moet blijven’ om diversiteit in campagnes niet uit het oog te verliezen. Toch wijst hij erop dat het filmpje werd voorgelegd aan de diversiteitsmedewerker en dat die er geen graten in zag. Volgens Cools was er ook weinig tijd en waren er niet voldoende middelen voorhanden om doorgedreven te zoeken naar zeer diverse profielen.
Diversiteit in het jeugdwerk
De Vlaamse Jeugdraad is een tak van De Ambrassade, het overkoepelend expertisecentrum voor alles wat te maken heeft met jeugdwerk, jeugdinformatie en jeugdbeleid. De Ambrassade hamert in haar communicatie en werking zeer vaak op diversiteit. Onlangs bracht de organisatie een visienota ‘diversiteit in/en het jeugdwerk’ uit, met daarin een uitgebreide omschrijving van de problemen en uitdagingen rond diversiteit in het jeugdwerk. Daarnaast worden er in de nota concrete strategieën en adviezen geformuleerd om een divers(er) publiek te bereiken.
In één van de adviezen pleit de Ambrassade voor een ‘geïntegreerd diversiteitsbeleid’, dat uitstippelt dat diversiteit inherent aanwezig moet zijn in de jeugdsector. Dat betekent dat bij alles wat men doet, er rekening moet gehouden worden met verschillende soorten diversiteit. Niet enkel wanneer er bijvoorbeeld een diversiteitscampagne op poten wordt gezet, maar dus ook als er een campagne over lokaal jeugdbeleid wordt gemaakt.
De Vlaamse Jeugdraad is daarnaast ook een officieel adviesorgaan van de Vlaamse Overheid. Naar eigen zeggen zorgt de Vlaamse Jeugraad er ook voor dat ‘de stem van kinderen en jongeren tot bij beleidsmakers reikt.’ Met de campagnevideo ‘Ik ben #Jeugdbeleid’ wordt nu de indruk gewekt dat niet elke jongerenstem in Vlaanderen wordt vertegenwoordigd.
Schild & Vrienden
In september ontsloeg de Vlaamse Jeugdraad vier jongerenadviseurs na de beruchte Pano-reportage over het extreemrechtse Schild & Vrienden. Uit de reportage bleek dat Schild & Vrienden onder meer wou infiltreren bij de Vlaamse Jeugdraad. Het vermoeden dat zich onder de adviseurs enkele S&V-jongeren bevonden, had men daar al langer.
Na het ontslag van de ‘S&V-jongerenadviseurs’ koos de Vlaamse Jeugdraad vier nieuwe adviseurs, allemaal jongeren met een migratieachtergrond. Dat mocht dan wel toevallig zijn, bij de Vlaamse Jeugdraad pakte men er destijds graag mee uit.
Dat alles staat nu in contrast met de ‘witte’ campagnevideo zonder holebi’s, kinderen met een beperking of andere jongeren die de diversiteit van vandaag weerspiegelen, ook in een niet-stedelijke context. Het doet vragen rijzen over de interne diversiteit binnen de jeugdorganisaties. Met zes van de acht jongerenadviseurs die een migratieachtergrond hebben, lijkt het namelijk bijna logisch dat de diversiteit in het DNA van de Jeugdraad zou zitten, en niet enkel een uithangbord is.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier