Vanaf 2030 stijgt het aantal Brusselaars van 85 jaar en ouder sterk. Het armoederisico van de oudere Brusselaars verhoogt en ze worden cultureel diverser. Dat blijkt uit het dossier ‘Ouderen in het Brussels Gewest: overzicht van hun welzijns- en gezondheidstoestand’ van het Observatorium voor Gezondheid en Welzijn van Brussel.
Brussels minister Alain Maron (Ecolo), bevoegd voor ouderenbeleid, maakt zich sterk dat zijn hervorming van de ouderenzorg tegemoet zal komen aan de demografische en socioculturele veranderingen die de studie blootlegt.
Op 1 januari 2020 woonden er 159.593 65-plussers in het Brussels Gewest, 13,1 procent van de volledige Brusselse bevolking. Hun aantal is de laatste jaren toegenomen en volgens de demografische vooruitzichten zal deze toename zich verder doorzetten. Het aantal 85-plussers zal vanaf 2030 sterk oplopen.
Bestaansonzekerheid
In vergelijking met de Belgische bevolking leven meer Brusselse ouderen in een situatie van bestaansonzekerheid. Onder de Brusselaars van 65 jaar of ouder leeft een op de vier (24,5 procent) met het risico op een inkomen dat onder de armoederisicodrempel ligt, terwijl dit risico onder de Belgische ouderen 15,7 procent bedraagt. Het aandeel Brusselaars die aangeven gezondheidszorgen te moeten uitstellen is met een op de tien (10,3 procent) dan ook tweemaal hoger dan onder de Belgische ouderen (5,1 procent).
Deze grotere kwetsbaarheid in Brussel lijkt zich bovendien mettertijd nog verder uit te diepen. In 2020 had een op de acht (12,2 procent) van de Brusselse 65-plussers recht op de inkomensgarantie voor ouderen (IGO), waar dit in 2010 nog 8,7 procent was. Dit is slechts voor een op de twintig (5 procent) van de Belgische ouderen het geval en dit aandeel blijft stabiel doorheen de tijd.
Geen goede gezondheid
Wat de gezondheidstoestand van de Brusselse 65-plussers betreft geven drie op de tien onder hen aan niet in goede gezondheid te verkeren. Bij de laagst geschoolden onder hen loopt dit op tot het dubbele (60,5 procent).
De herkomst van de oudere Brusselaars wordt daarnaast almaar diverser. In de afgelopen tien jaar evolueerde het aandeel 65-plussers dat niet de Belgische nationaliteit had van 15,4 procent in 2009 naar 17,8 procent in 2019. Daarenboven is het aandeel Brusselaars dat bij de geboorte een buitenlandse nationaliteit had in 2018 25,3 procent onder de 80-plussers, 45,9 procent bij de inwoners van 65 tot 74 jaar en 65,5 procent bij de ouderen van morgen (50-64 jaar).
Deze demografische en socioculturele evoluties hebben tot gevolg dat het welzijns- en gezondheidsaanbod in Brussel wellicht moet herdacht worden (thuishulp en -zorg, types van opvang en huisvesting voor ouderen en de financiële toegankelijkheid ervan)
