‘Beste Johan Vande Lanotte, elk keizerrijk lijdt aan erosie, en er zijn kapers op de kust’

‘Even het collectief geheugen opfrissen’, schrijft Jean-Marie Dedecker in een open brief aan Johan Vande Lanotte, naar aanleiding van zijn afscheid van de nationale politiek. ‘Want jouw keizerlijk paleis heeft duizend kamers.’

Beste Johan,

Niettegenstaande je Napoleontische status neem ik de onderdanige vrijheid om je te tutoyeren, gezien onze jarenlange minzame relatie. Het eerbetoon dat door je huiszender, de VRT, op 1 augustus werd gebracht bij je aangekondigde afscheid van de nationale politiek, was volgens mijn bescheiden mening, te beperkt voor je keizerlijke aureool.

Vooral je recente leugenachtige uithaal, waarin je pretendeert geen financiële steun te ontvangen voor de camerabewaking in de Oostendse haven, en Nieuwpoort wel, is een snuifje zeezout teveel op je politieke zeeslakken. Vandaar, even de collectieve memories opfrissen.

Gedurende je lange ministeriële carrière droeg je verschillende kroontjes: van vice-premier tot minister van o.a. maatschappelijke integratie (asielbeleid), van economie, van overheidsbedrijven en van begroting. Als minister van de Noordzee, Beste Johan, en baas van het Autonoom Gemeentebedrijf Haven Oostende (AGHO) kon je heersen als Neptunus over de golven. Samen met Telindus richtte AGHO in 2004 de N.V. E-Port Communications Systems op. Het bedrijfje installeerde bewakingscamera’s in de Oostendse haven om de instroom van asielzoekers van Calais naar onze Ferryboten te controleren. AGHO mocht daarvoor jaarlijks 500.000 euro kijk- en luistergeld factureren aan de Federale Politie. Bizar. Alsof je de politie geld mag vragen om je huis te mogen bewaken.

Rotte visgeur

Pikant detail: Telindus, nu opgeslorpt door Belgacom, was ook hoofdsponsor van je basketbalclub BCO- Oostende. Het was ook al leverancier voor het Astrid-project van de federale politie, waar je ex- kabinetschef Daniël Haché mede aan het roer stond, en waar Jean Vandecasteele (nu ex-burgemeester van Oostende) in de Raad van Bestuur zat. AGHO fungeerde tussen 2005 en 2010 als zuiver doorgeefluik van 4.323.656 euro naar E- Port. Volgens art. 196, 197 en 496 van het strafwetboek is er zelfs een rotte visgeur aan de knikker met die simpele doorfacturatie. Maar dat weet jij, als professor in de rechtsleer, beter dan ondergetekende, Beste Johan. Sp.a-minister Frank Vandenbroucke gaf ook nog 795.226 euro onderwijssubsidie (!) cadeau en eind 2010 had het 3.4 miljoen euro in kas waarvan 2.4 miljoen in geldbeleggingen. In 2011 waren ze zo rijk dat Belgacom(Telindus) en AGHO één miljoen uit de kassa haalden via een kapitaalsvermindering. Minister Joëlle Milquet maakte een einde aan het contract dat ze “ronduit schandalig” noemde. Voor sommige politici ligt hun schaamtegrens lager dan de zeespiegel.

Het ging niet alleen om camera’s. Als minister voor asielbeleid en maatschappelijke integratie (1999-2003) kocht je diverse vakantiecentra tegen superprijzen. Niet zozeer om die vreemde tjoolders een plaats in de herberg te geven (er stonden toen kazernes genoeg leeg) maar om verpolitiseerde zuilenorganisaties als het ACW en de CM een flinke stuiver uit de schatkist te gunnen. Het vakantiedomein Zon & Zee in Middelkerke, Hengelhoef in Houthalen en Les Dolimarts in Bohan werden aangekocht voor 36 miljoen euro en een paar jaar later verpatst aan projectontwikkelaars voor 14,55 miljoen. Socialistische marktlogica op de rug van Jan Modaal.

Spotgoedkoop verkopen en peperduur terug huren.

Als minister van Begroting zette je dit nefaste immobiliënbeleid zelfs nog verder door. Je was de rentmeester voor de Sale & Leaseback operaties van overheidsgebouwen. Spotgoedkoop verkopen en peperduur terug huren. Een greep uit de grabbelton: het Gentse Justitiepaleis werd aangekocht voor € 140 miljoen, verkocht voor € 5,55 miljoen aan KBC en voor de komende 36 jaar terug gehuurd aan € 7,3 miljoen per jaar enz… De opbrengst moest dienen om je geesteskind het Zilverfonds te spijzen. Deze pensioenspaarpot is een vat vol financieel optisch bedrog en bevat nog geen dertig zilverlingen.

Het door jouw bekokstoofde “hotelakkoord” tussen Swissair en Sabena heeft je vriend en go-between Patrick D.M. een baronstitel opgeleverd, maar heeft de belastingbetaler wel twee miljard gekost. Sabena crashte en Swissair cashte. We vinden je vriend ook terug als geldschieter met optiecontracten aan de stedelijke vismijn, ter ziele gegaan met 21 miljoen verlies. Niettegenstaande harde bewijzen en bekentenissen ligt het frauduleuze vismijndossier nog te wachten op verjaring in het Gentse Justitiepaleis. Vis rot aan de kop. Met het wanbeleid van SDVO (Stichting voor Duurzame Visserijontwikkeling) onder socialistische tutele werd er ook nog 17 miljoen euro in zee gegooid in een vuile mosseloorlog. Je keizerlijk paleis heeft duizend kamers, Beste Johan.

Droomaankoop

Als minister van Overheidsbedrijven zette je je kabinetschef Jannie Haeck aan het stuur van de NMBS. Je verkocht het pakjesbedrijf ABX van de NMBS op 03/08/2006 voor een schamele 10 miljoen euro (en de belofte van 70 miljoen investeringen) aan de Britse investeringsgroep 3i die het twee jaar later doorverkocht aan het Deense DSV voor 750 miljoen euro. Amper drie maanden na haar droomaankoop van ABX stapte 3i met 30 miljoen euro in je geliefde Electrawinds waarvan je op 06/12/2007 zelf voorzitter van de Raad van Bestuur werd.

Toeval is de wereld niet uit. ABX was ook nog een gulle sponsor van je basketbalclub BCO. Geen nood echter, met de overstap van Jannie Haeck van de NMBS naar de Lotto blijven de sluizen met sponsorgeld voor BCO rijkelijk open staan. Het geeft niet dat de kat zwart of wit is, zei Deng Xiaoping, als ze maar muizen vangt. Of is het vis?

Dankzij jouw interregnum als voorzitter van Electrawinds is er een tsunami aan staatssteun naar dit bedrijf gevloeid. Bij de faling in 2013 was er zo’n 100 miljoen euro subsidiegeld (van PMV,GIMV,FPIM…) met de wind vervlogen tot in Servië, Sicilië en zelfs Sao Tome. Met je bedrijfje Rising Sun richtte je samen met Electrawinds de NV Zon aan Zee op. Het incasseerde tussen 2009 en 2012 voor € 2.697.990 groenestroomcertificaten en verkocht amper € 253.273 elektriciteit. Over je betrokkenheid bij de coöperatieve CVBA Groenkracht en het kluwen met allerhande (commanditaire) vennootschappen en dito naamsveranderingen zoals GCV Mabuspo, NV Spoiano, GVC JVL, BVBA Ghent Public Law en dergelijke meer, zal ik hier nu niet verder uitweiden. Maar nog even dit ter zijde, Electrawinds was een casino en jij leverde mede de jetons.

Driearmige jackpotten

De jetons waren de Groenstroomcertificaten (GSC’s). Het manna van het socialistisch energiebeleid, dat onder meer door jou en Freya is uitgedacht. Op een doorsnee elektriciteitsfactuur betalen we vandaag volgens de CREG 239 euro aan elektriciteit en 473 euro aan belastingen, GSC’s en transportkosten. Tussen 2002 en 2014 werd er op Vlaams niveau (zonnepanelen) alleen al 5.3 miljard euro GSC’s doorgerekend aan de belastingbetaler (in Wallonië 1.87 miljard). De effecten van de federale GSC’s, voornamelijk van windmolens in de Noordzee, moeten nog doorgerekend worden. Offshore windmolens halen twee derden van hun omzet uit GSC’s. Tot op heden zo’n 500 miljoen euro voor de drie operationele parken, Belwind, C-Power en Norther. Op volle capaciteit wordt dat 14 tot 16 miljard euro voor de volgende 20 jaar. Driearmige jackpotten voor de windboeren dankzij jouw Vande Lanotte taks, de GSC’s. We betalen ons blauw aan groene elektriciteit.

Als vicepremier en als baas van het Oostendse Havenbedrijf, van OTARY RS NV (een bedrijven consortium met o.a. baggeraar DEME & Electrawinds) en van NV REBO (Renewable Energy Base Ostend) van NV Plassendale, van NV Multitech, van NV Ostend Trade, van nv Eldepasco, van Coastal & Marine Union heerste je over een imperium dat een vinger in de pap had bij elk windmolenproject in de Noordzee. Voor de verhoging van de prijs van de GSC’s zat je op de eerste rij. Electrabel-bashing en de tijdelijke verlaging van de BTW tot 6% op de elektriciteitsprijs waren eerder simpele verkiezingstunten om het falend groenestroombeleid te camoufleren. Een groene gesubsidieerde zeepbel.

Toen je in Oostende, zo’n 20 jaar geleden, aanspoelde sprong je letterlijk op de tafels van het Achturenhuis om uit te bazuinen dat de RMT zou blijven. Je woorden waren nog niet koud of de laatste mailboot was gezonken, de vissersvloot naar de haaien, de vismijn frauduleus failliet en de haven gereduceerd tot een economisch kerkhof, versjacherd aan de meest bevriende projectontwikkelaars. Zelfs het voor 70 miljoen euro belastinggeld vernieuwde kursaal boekte vorig jaar weerom 1,1 miljoen verlies. Achter de riante façade van de zeedijk ligt een stadsweefsel dat dank zij twee decennia rood beleid kampioen is in kansarmoede (44.56 %) en kinderarmoede (27.4%). Meer sociaal verval dan multiculturele rijkdom.

Van poppenspeler tot theaterdirecteur

Nu je opgewaardeerd bent van dictatoriale poppenspeler in de coulissen van de stedelijke politiek naar theaterdirecteur, wil ik je toch een wijze raad geven voor de strijd om de sjerp in 2018. Elk keizerrijk lijdt aan erosie en inteelt en er zijn kapers op de kust. De enige principes die je bleekblauwe Oostendse coalitiepartner en schootzeehondje Bart Tommelein kent, zijn die van Machiavelli’s Il Principe.

Let op je rug, Beste Johan, alhoewel, de 48 wetten van de macht beheers je als geen ander, en Tommelein is al jaren te koop voor een pak zeebeschuiten.

Het ga je voor de wind.

Jean Marie Dedecker