Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.
– Met voorsprong op nummer één in de lijst van irritante berichtstuurders: de ‘ik gebruik 24 miniberichten om iets te vertellen dat in één bericht van normale lengte – en, laten we eerlijk zijn, vaak in de eerste plaats zelfs helemaal niet – verteld had moeten worden’. ‘Euh’ is het niet waard om een op zich staand berichtje te zijn, en dat weet je.
– Op een nipte tweede plaats staat dan weer de rechtstreekse tegenhanger van de miniberichtstuurder: de romanschrijver. Jij laat je schrijflust niet tegenhouden door een limiet van 37.000 tekens, en zal niet stoppen voor je bericht een begin, midden, einde en minstens één hilarisch misverstand bevat. Misschien hoop je er stiekem op dat de ontvanger van je dagelijkse kronieken on the side bij een uitgeverij werkt en in jou de nieuwe – euh, tja, wie verkoopt er nog veel boeken tegenwoordig, vooral acteurs en zo zeker, dus ik weet het niet, Kevin Janssens of zo? – Kevin Janssens ziet, maar geloof me, baby, dat zal niet gebeuren.
– Als de helft van jouw (nochtans uitzonderlijk interessante) berichten onbeantwoord blijft, weet je wie je bent: de sms’er. Niet de WhatsApp’er, iMessage’er of dm’er, nee jij stuurt berichten zoals ze dat in de renaissance deden: via OG sms. Het merendeel van de smartphonegebruikers weet niet meer waar hun ‘gewone berichten’ staan, dus je voelt je over het algemeen compleet genegeerd. Maar weet je wie zich ook genegeerd voelt? Door jou? Het internet. Gebruik het, Shakespeare.
– Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om schrijven in zijn volledigheid links te laten liggen, en dan ben je: de spraakberichter (m/v/x). Praten tegen jezelf heb je nog nooit erg gevonden, dus dat iemand daar nu een geldig excuus voor heeft uitgevonden, komt je wel van pas. Spraakberichten zijn alleen handig voor de verzender, maar daar heb jij geen problemen mee, want jij bent die verzender. Urgente vragen? Spraakberichtje van 3 minuten sturen. Lange verhalen die je plots heel dringend moet vertellen wanneer je op de fiets zit? Vier spraakberichten – totaal onverstaanbaar door wind en sirenes – opnemen en versturen. Simpel.
– Jij bent vrijpostig en onbezonnen. Intimiderend, volgens sommigen. Jij bent: de boys will be boys en al zeker in de media-man (m). Je duizenden berichten aan ondergeschikten laten weinig aan de verbeelding over, maar zouden, in de juiste context, blijkbaar iets helemaal anders en totaal onschuldigs betekenen. Enige voorzichtigheid is toch aangeraden, boys will be boys en al zeker in de media-man, want voor je het weet, word je volledig buiten je eigen bedoelingen om door de pers gebruikt (nay, misbruikt!) om een maatschappelijk issue aan te kaarten waar je je, als het even kon, liever helemaal buiten had gehouden. #sorry
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
