‘Wordt het geen tijd dat wij de levensbeschouwelijke kooplieden uit onze scholen ranselen?’

‘Laten we een nieuwe schoolstrijd ontketenen, mevrouw Crevits. Onder het motto: blijf met uw fikken van de ziel van mijn kind’, zegt Joël De Ceulaer.

Beste Hilde Crevits

Ik richt mij tot u met gevoelens van woede, wanhoop en diepe verontwaardiging. Die gevoelens zijn niet voor u persoonlijk bestemd, maar ik hoop dat u ze als minister van Onderwijs ernstig zult willen nemen. Het zit namelijk zo: toen ik afgelopen vrijdag de boekentas van mijn dochter inspecteerde, trof ik daarin een krantje aan van wel zeer bedenkelijk allooi. Een oppervlakkige lezing volstond al om tot de conclusie te komen dat onze scholen zich schuldig maken aan een geniepige, maar schokkende vorm van geestelijke kindermishandeling. En geen haan die ernaar kraait.

Mijn dochter is zes. Ze gaat naar het eerste leerjaar. En dus hebben haar moeder en ik moeten kiezen welk levensbeschouwelijk vak ze zal volgen. Dat is zedenleer geworden, omdat wij het ongepast vinden dat een argeloos kind wordt ingelijfd bij een religieuze club waar het zelf niet voor heeft gekozen – en ook, natuurlijk, omdat wij zelf enigszins ongelovig zijn. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om jezelf te bevrijden van ideeën waarmee men je jarenlang heeft volgepompt. Die lijdensweg wil ik haar graag besparen. Vandaar, dus: zedenleer. Universele moraal. Geen religieuze club. Geen rare ideeën.

Dácht ik. Tot ik vrijdag de zogenaamde Fakkeltjeskrant in haar boekentas aantrof. Het begint al met die titel: de fakkel is het symbool van de Unie Vrijzinnige Verenigingen – kennelijk vinden die lui dat ze licht brengen waar duisternis is. In het krantje wordt de kinderen meteen diets gemaakt dat de fakkel hét logo is van de club waar ze voortaan toe behoren. Ze worden, zeg maar, ingelijfd. Bekeerd. En het schokkendste moet nog komen. Samen met Mientje de Mier verkennen de kinderen Argentinië, en wat leren ze onderweg? Veel. Onder meer dat de huidige paus, Franciscus I, uit Argentinië komt. En dat Che Guevara voor veel Argentijnen een idool is. Niets mis mee, zult u zeggen, maar nu komt het: bij de paus staat verder geen uitleg, bij Che Guevara staat expliciet dat hij, en ik citeer, ‘vocht voor een betere wereld’. Ja, u leest dat goed. Blijkbaar werken bij die dekselse Fakkeltjeskrant verlichte geesten die vinden dat handlangers van de vroegere Sovjet-Unie die massale executies organiseerden, vochten voor een betere wereld. Eén ding is zeker: papa wordt een trouwe lezer van dat krantje, hij zal op de voet volgen met welke gekke ideeën die kinderhoofden worden volgepompt.

Ik houd in dat verband mijn hart overigens vast. De Vlaamse vrijzinnigheid is anno 2014 bijwijlen fanatieker dan het moderne katholicisme. De dogma’s zijn er talrijker en enige zelfkritiek is volstrekt afwezig. Zo bestrijdt de vrijmetselaarsvleugel van de beweging de islamitische hoofddoek omdat die de vrouw zou vernederen, maar duldt ze zelf niet dat mannen en vrouwen samen worden gewijd.

Bon, zult u zeggen, waarom laat die man zijn dochter niet gewoon katholieke godsdienst volgen? Maar dan zijn we terug bij af. Ik bevind mij hier in een existentiële knoop. De overheid heeft mij in een valstrik gelokt.

De vraag waarmee ik u schrijf, mevrouw de minister, is eenvoudig: wordt het eens geen tijd dat wij die levensbeschouwelijke kooplieden uit onze scholen ranselen? Kunt u mij één goede reden geven waarom kinderen van zes jaar oud in de klas hun prille geestjes moeten uitleveren aan deze of gene sekte? Horen zij niet gewoon te worden opgeleid en opgevoed tot autonome burgers die op latere leeftijd zélf kunnen kiezen hoe ze naar de wereld en de kosmos kijken? Horen zij niet te worden blootgesteld aan alle opvattingen en religies, allemaal samen tijdens één en dezelfde les levensbeschouwing, in plaats van opgedeeld te worden in vrijzinnige, katholieke en islamitische kliekjes? We doen in onze scholen toch ook niet aan ideologische vorming?

Want daar komt het eigenlijk toch op neer: het is alsof ouders bij de start van het eerste leerjaar moeten aangeven of hun kind een socialistische, een liberale of een Vlaams-nationalistische vorming moet krijgen: terwijl het ene groepje gaat vendelzwaaien, leert het andere groepje de Internationale zingen. Krankzinnig? Precies.

Laten we een nieuwe schoolstrijd ontketenen, mevrouw Crevits. Onder het motto: blijf met uw fikken van de ziel van mijn kind.