Op 8 juni 2006 werd een nieuwe federale wapenwet van kracht. Die zou de verkoop en aanschaf van vuurwapens strenger maken. Toch zijn er vandaag in ons land meer geregistreerde vuurwapens dan 15 jaar geleden.
De wapenwet van 2006 kwam er na de dodelijke schietpartij van Hans Van Themsche in het Antwerpse stadscentrum. De nieuwe regelgeving had duidelijk effect. Het aantal legale vuurwapens in ons land nam fors af. 200.000 wapenbezitters kozen ervoor om hun revolvers, pistolen of geweren vrijwillig in te leveren.
Uit statistieken blijkt nu dat het aantal legale wapens sinds 2010 weer flink is gestegen. Sterker nog: in 2006 waren er in België ongeveer 788.000 vuurwapens, vandaag zijn het er meer dan 800.000. Uit een recente peiling van het Vlaams Vredesinstituut blijkt dat 4 op de 100 Vlamingen overwegen om zich in de nabije toekomst een vuurwapen aan te schaffen. De voornaamste reden daarvoor blijkt sport en recreatie te zijn. Zelfverdediging wordt ook soms als reden opgegeven, maar dat wordt zelden aanvaard. Vorig jaar werden maar 14 wapens om die reden vergund.
Ook de 900 erkende Belgische wapenverzamelaars hebben het afgelopen jaar heel wat wapens gekocht. Drie van hen laten in hun collectie kijken.
Yves Quireyns (58) bouwde een collectie uit van bijna 500 zeldzame vuurwapens
‘Als kind keek ik vol verwondering naar de jachtgeweren onder het bed van mijn grootvader. Als achtjarige jongen kocht ik mijn eerste wapentijdschrift en op mijn twaalfde mocht ik van mijn vader met een revolver op blikjes schieten in het weiland achter onze boerderij.
De wapens die ik verzamel zijn niet om mee te schieten. Wel om naar te kijken, ze te bestuderen en hun rol in de geschiedenis te achterhalen. Daarom ben ik enkel geïnteresseerd in ongebruikte wapens. Pistolen, revolvers en geweren die – ondanks het feit dat ze soms al tientallen jaren oud zijn – nog steeds in de originele verpakking zitten. Alsof ze net de fabriek verlaten hebben. De handleiding, de bijgeleverde documentatie, de doos: ze vertellen veel over de tijdgeest waarin het wapen op de markt werd gebracht.
Ik spits me toe op de merken Colt, Smith & Wesson, Winchester en Remington en probeer een vroeg exemplaar van elk uitgebracht type op de kop te tikken. Van sommige wapens in mijn collectie zijn er maar dertig ter wereld. Voor verzamelaars zoals ik is een zeldzame revolver hetzelfde als een prachtig schilderij. Ik raak hem enkel aan met fluwelen handschoenen. Zo blijft hij ongeschonden.’
Luc Damen (59) heeft een voorliefde voor antieke wapens
‘Moderne vuurwapens zeggen me weinig. Dat zijn gebruiksvoorwerpen zonder ziel of verhaal. In mijn collectie zitten vooral antieke wapens. Van afschrikwekkend verdedigingsmiddel zonder veel slagkracht tot geweer met een – voor die tijd – erg grote precisie. Als je mijn verzameling bekijkt, zie je de evolutie van het menselijk vernuft.
Het merendeel van mijn wapens is nooit afgevuurd. Het waren prestigeobjecten, die door hun ornamenten en graveersels de rijkdom van de eigenaar onderstreepten. Of ze nog zouden kunnen schieten? Natuurlijk. Maar dat interesseert me niet.
Voor dit soort vuurwapens moet je tegenwoordig vooral op zoek in het buitenland. In België heeft bijna niemand nog unieke of antieke wapens op zolder liggen. Toen de overheid een paar jaar geleden de Belgen aanspoorde om vuurwapens waarvoor ze geen vergunning hadden straffeloos te laten vernietigen, zijn er een hoop prachtige antieke wapens – en de bijbehorende geschiedenis – de smeltovens ingegaan. Tegen beginnende verzamelaars zou ik dus zeggen: richt je vooral niet op België. En tegen iedereen die toch nog een oud wapen vindt: loop eerst langs bij een wapenkenner. Wie weet heb je iets unieks in handen.’
Ives Devos (58) verloor zijn hart aan Amerikaanse historische vuurwapens
‘Ik verzamel vooral Amerikaanse historische vuurwapens van voor 1898. Ik koop ze vooral in Amerika en laat ze dan naar België verschepen. In de jaren zeventig was dat veel eenvoudiger. Toen moest je, voor je het vliegtuig opstapte, je antieke revolver aan de stewardess geven. Zij gaf hem dan aan de piloot. Na de vlucht kreeg je hem gewoon terug.
De Belgische wapenwet behoort tot de beste van de wereld. Rijden onder invloed, vechtpartijen, elke gerechtelijke overtreding kan je je wapenvergunning kosten. De charlatans die de wet niet respecteren, worden er zo snel uitgehaald. En maar goed ook, want dat soort mensen bezorgt alle wapenliefhebbers en -verzamelaars die zich wel strikt aan de wet houden een slechte reputatie.
Het gaat me bij die wapens niet om hun vuurkracht, wel om hun geschiedenis en hun vormgeving. Soms speelt ook de nostalgie een rol. Als ik op een veiling een revolver zie die ik ken van een cowboyfilm uit mijn jeugd, doe ik weleens een impulsaankoop. Maar de jacht op een uniek vuurwapen is meestal fijner dan het bezit ervan. Dat is ook de reden waarom ik geregeld stukken uit mijn collectie verkoop. Wat ik met het geld doe? Nieuwe vuurwapens kopen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
