Elke week vraagt Knack in de rubriek Durf twijfelen naar de twijfels van bekende mensen.
‘Na mijn opleiding sociologie was ik tien jaar onderzoeker aan de VUB, daarna werkte ik nog vier jaar aan de Universiteit Antwerpen’, vertelt Koen Pelleriaux. ‘Ik deed daar verschillende sociologische onderzoeken, onder meer met Mark Elchardus: over werkloosheid, jeugdcultuur, de waarden in de samenleving, maar ook over onderwijs. Vooral die onderzoeken vond ik bijzonder interessant, omdat het gaat over de overdracht van kennis en cultuur van de ene naar de volgende generatie. Onderwijs is het belangrijkste wat er bestaat in de wereld. En toch knaagde er iets. Als onderzoeker schrijf je rapporten met beleidsaanbevelingen. Je kunt daarin wel zeggen wat er moet veranderen, maar daarom verandert het nog niet. (lacht) Dat begon op den duur behoorlijk frustrerend te worden. Daarom ben ik weggegaan uit de academische wereld: eerst werd ik kabinetschef van onderwijsministers Frank Vandenbroucke en Pascal Smet (Vooruit), en vandaag ben ik afgevaardigd bestuurder van het GO!-onderwijs.’
Hebt u lang getwijfeld om die overstappen te maken?
Koen Pelleriaux: O ja enorm, dat was elke keer een bijzonder moeilijke beslissing. Zeker onderzoeker zijn aan de universiteit was zo’n fascinerende en plezierige job. Lesgeven aan jonge mensen is fantastisch, maar ook het onderzoek zelf deed ik heel graag. Je bent de eeuwige student en je wordt er nog voor betaald ook. Je mag lezen wat je wilt en uitzoeken hoe de dingen in elkaar zitten. Aan de universiteit bestaat er ook freedom of speech: in interviews mag je zeggen wat je wilt. Die heb je uiteraard niet meer als je voor een organisatie gaat werken. Het was dus allesbehalve vanzelfsprekend om weg te gaan, en ik mis de academische wereld soms nog.
Ik mis de academische wereld soms nog.
Toch ben ik heel blij dat ik de overstap gemaakt heb. Omdat ik nu echt impact heb. Dat is nog iets anders dan de minister adviseren. Het is een voorrecht om vanuit de centrale diensten van het GO! onze scholen te mogen ondersteunen. Dat geeft de mogelijkheid om het onderwijs beter te maken voor de volgende generatie. Wat me ook bevalt: er zit heel wat toekomstoptimisme in het GO!-onderwijs, de moderniteit wordt hier helemaal omhelsd.
Hoe zou de onderzoeker Koen Pelleriaux kijken naar de afgevaardigd bestuurder Koen Pelleriaux?
Pelleriaux: Die zou vinden dat het te traag gaat en dat ik veel meer moet veranderen. Maar als onderzoeker zie je vaak de praktische moeilijkheden niet waar je als bestuurder mee geconfronteerd wordt.
Twijfelt u veel?
Pelleriaux: Zeker. Ik wik en weeg, overweeg de voor- en nadelen. Maar op een bepaald moment neem ik wel een beslissing, en dan kom ik er niet meer op terug. Zoals Peter Tosh en Mick Jagger ooit zongen: Walk and don’t look back.
