‘Waarom zwijgt Dedecker over het leed dat Palestijnen wordt aangedaan in Syrië?’

‘Palestijnen lijken Jean-Marie Dedecker alleen te interesseren als hen vermeend onrecht wordt aangedaan door “Israëlieten”‘, schrijft Hans Knoop.

Twee jaar geleden heb ik Jean-Marie Dedecker een antisemiet genoemd, althans hem ervan beschuldigd niets na te laten die verdenking over zichzelf af roepen.

In zijn recente oprisping verschuilt hij zich hypocriet achter het lot van de Palestijnen in Gaza om zijn klassieke gifpijlen op de Joden af te vuren. Ja, Joden. Daar waar hij het heeft over Gaza spreekt Dedecker immers veelbetekenend en Freudiaans niet over Israëliërs, maar over Israëlieten. Voor alle duidelijkheid: Ik ben een Israëliet, maar geen Israëliër en bijna een kwart van de Israëlische bevolking bestaat uit niet-Israëlieten.

Uiteraard komt in zijn schotschrift ook weer de ‘Joodse lobby’ om de hoek kijken. Volgens Dedecker ‘koos in 1942 president Roosevelt definitief voor Israël. Met de morele steun van de zionisten zag hij de Oost-Europese oorlogsvluchtelingen liever uitwijken naar Palestina dan naar New York’. Mij is in 1942 geen vluchtelingenstroom van Joden bekend. In dat jaar begonnen de vergassingen in de vernietigingskampen, en van Moskou tot de Atlantische Oceaan zaten Joden als ratten in de val.

In zijn opiniestuk van twee jaar geleden kondigde Dedecker pathetisch aan dat hij nimmer Israël meer zou bezoeken. Dat was ongetwijfeld een zware schok voor zowel Israël als de ‘Israëlieten’.

Thans lees ik dat Dedecker toch meent exact op de hoogte te zijn van het Israël anno 2017. Zo verwijst hij bijvoorbeeld naar een ‘standbeeld’ in Kyriat Arba van de ‘Joodse’ militaire arts Baruch Goldstein die op 24 februari 1994 in Hebron 29 biddende moslims vermoordde.

Er is echter nimmer een dergelijk standbeeld opgericht. Dedecker toont zich hier volgens mij niet alleen een jodenhater, maar ook een fantast. Akkoord, op zich geen ongebruikelijke combinatie.

De werkelijkheid is dat Goldstein van Israël niet op de Joodse begraafplaats mocht worden begraven en daarom een graf in het aanpalende Kiryat Arba kreeg. Dat graf en de inscripties op de steen gingen in de praktijk dienen als een onaanvaardbare gedenkplaats voor geestverwanten van Goldstein, zodat op last van het leger en een nieuwe wet in 1999 de teksten werden verwijderd. Een standbeeld is er echter nooit geweest.

Ja, ook Israël heeft zijn gekken. Dat zal niemand verbazen. Ik heb er niks op tegen dat Dedeckers opiniestukken gepubliceerd worden. Volgens mij kan namelijk niemand hem effectiever afbranden dan hijzelf.

Maar dat Dedecker oprecht betrokken zou zijn bij het lot van de Palestijnen weiger ik te geloven. Palestijnen lijken hem alleen te interesseren als hen vermeend onrecht wordt aangedaan door ‘Israëlieten’. Met geen woord rept hij over het leed dat sinds de burgeroorlog Palestijnen wordt aangedaan in Syrië. Simpelweg omdat er geen link kan worden gelegd met Joden en/of Israël.

Indien ik het verkeerd heb en Dedecker toch oprecht medeleven voelt voor de Palestijnen en een vreedzame oplossing voor het Israëlisch-Palestijns conflict wil, ben ik er zeker van dat hij een belangrijke bijdrage kan leveren door zich er niet meer mee te bemoeien.