Waarom Walen niet naar het werk fietsen
Wallonië heeft eindelijk zijn eerste stukje fietssnelweg. Nu nog de Walen op de fiets krijgen.
Vorige week werd het eerste deel Waalse fietssnelweg officieel ingehuldigd, berichtte La Libre. Het gaat om een schamele 1,85 kilometer langs de N275, tussen Terhulpen en de grens met het Vlaams Gewest – een peulenschil in vergelijking met de honderden kilometers fietssnelweg in Vlaanderen. Qua fietsinfrastructuur heeft Wallonië nog een grote achterstand in te halen. Het is de bedoeling om vijf fietscorridors te vormen die Waals-Brabant met Brussel verbinden. Ook rondom Luik zijn heel wat cyclostrades gepland.
Maar om van de fiets een volwaardig alternatief te maken voor de Waalse forens is er werk aan de winkel. In Vlaanderen fietst 20 procent van de werknemers naar het werk, in Wallonië iets meer dan 2 procent.
Je kunt niet in vijf jaar goedmaken wat je vijftig jaar hebt laten versloffen.
‘Twintig jaar geleden was de fiets als vervoermiddel in Wallonië zo goed als verdwenen’, zegt Luc Goffinet van GRACQ, de belangenvereniging voor fietsers in Wallonië en Brussel. ‘Niemand verplaatste zich nog per fiets. Alleen sportievelingen, zoals mountainbikers, fietsten nog in Wallonië. Nu komt dat stilaan terug, dankzij nieuwe fietsinfrastructuur. Maar veel Walen zijn vergeten hoe ze moeten fietsen. We moeten de Walen letterlijk weer in het fietszadel helpen, bijvoorbeeld met opleidingen om je veilig in het verkeer te verplaatsen. Maar een culturele omslag creëren waarin de fiets opnieuw als een volwaardig transportmiddel wordt gezien, vergt tijd.’
Dat Walen weinig naar het werk fietsen heeft ook te maken met het heuvelachtige Waalse landschap en de grotere afstanden die ze moeten overbruggen. Bovendien laten de fietsvoorzieningen en de fietsveiligheid in Wallonië te wensen over. ‘De wegen in Wallonië zijn extreem gevaarlijk voor iedereen, maar vooral voor fietsers en voetgangers. We hebben veel meer gescheiden fiets- en autovakken nodig’, vervolgt Goffinet. ‘Het Waals Gewest werkt aan een fietsnetwerk en investeert nu 80 miljoen euro per jaar. Dat is mooi, maar je kunt niet in vijf jaar goedmaken wat je vijftig jaar lang hebt laten versloffen. Bovendien zijn heel veel Waalse gemeenten van kwade wil en dwarsbomen ze het fietsbeleid van het gewest.’
Ook in Wallonië heerst de Remco Evenepoelgekte, vertelt Goffinet, en wielersport tout court is er net als in Vlaanderen heel populair. ‘Maar dat zet de Walen er niet toe aan om de fiets te nemen voor de rit naar het werk of de bakker. Wel om met een biertje voor de televisie te zitten.’
