‘Waarom ik nooit voor De tafel van Gert word gevraagd’

Of ik nog in de politiek geloof? Het is een vraag die ik niet héél vaak krijg, maar telkens ben ik er dagenlang niet goed van. Ze kan, vaak onverwacht, van overal komen: leeftijdsgenoten die geen democratische oplossingen meer zien voor de opwarming van de aarde, nieuwsmijders die alle politieke debatjes die sowieso ruzies worden genoemd beu zijn, of gewoon mensen die opzien tegen regeringsonderhandelingen die misschien wéér langer dan een jaar zullen duren.

Vorige week was het weer zover. Na een concert kwam het gesprek op politiek. Elke keer opnieuw gaat voor een seconde of twee het licht uit. Waarna ik gelijk denk: dit is de reden waarom je nooit voor De afspraak of De tafel van Gert wordt gevraagd, sukkel. Zelfs op zo’n eenvoudige vraag kun je niet snel een scherp antwoord verzinnen.

Ik sta altijd weer – beschaamd, onnozel – met mijn mond vol tanden.

Dat heeft deels met beroepseer te maken. Die wordt alleen al door de vraag gekrenkt. U moet weten: ik word betaald om de politiek zo goed mogelijk te volgen. Hoe zou ik dat in hemelsnaam kunnen doen als ik er niet meer in geloofde? Ik zou me belachelijk maken.

Enfin, dat tot daaraan toe.

Ik kan me er vooral niets bij voorstellen: hoe kan iemand uitgerekend, van alle plekken ter wereld, in Vlaanderen van dat geloof vallen? U zult natuurlijk zeggen dat ik veel te verwend ben om daarover te mogen oordelen, maar de mensen die met die vraag komen, worden hier niet zelden minstens even goed verwend als ik. Meestal probeer ik me ervan af te maken met een halfbakken opmerking (‘Trump, daar maak ik me écht zorgen over’) en doe ik alsof er niets is gebeurd.

Deze keer schoot me, alweer een paar minuten te laat, een tweetje van Ive Marx te binnen. Hij somde vorige week nog eens kernachtig wat cijfers over dit land op: de armoede daalde tot een van de laagste niveaus in Europa, de werkloosheid is historisch laag, de koopkracht is goed gevrijwaard en de werkgelegenheid sterk gestegen. Natuurlijk wist Marx meteen zelf wat tegenwerpingen te verzinnen – om u voor te zijn: begroting, pensioenen, roept u maar –, daar gaat het ook niet over. Er zijn genoeg mensen die niet goed geholpen worden door dé politiek, om die term dan maar eens te gebruiken. Politiek gaat helaas juist over wie geholpen wordt en wie niet. Maar daar echt niet meer in geloven? Kom, zeg.

Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.