De Waalse regering gaat in de maand april 2,5 miljoen gratis maandverbanden en tampons uitdelen. ‘De strijd tegen menstruatiearmoede is een strijd voor de waardigheid van de vrouw’, zegt Reine Marcelis, voorzitter van de feministische vzw Synergie Wallonie, die de actie mee coördineert.
Niet alleen in ontwikkelingslanden maar ook bij ons is menstruatiearmoede, het fenomeen waarbij vrouwen niet genoeg geld hebben om menstruatieproducten te kopen, een weliswaar verdoken maar reëel probleem. De Waalse minister van Volksgezondheid Christie Morreale (PS) gaf vorig weekend, kort voor Internationale Vrouwendag, dan ook de aftrap voor een grootschalige campagne rond menstruatiearmoede.
‘De armste Waal is een Waalse’, zei de minister, die de genderdimensie van armoede benadrukt. In haar leven, wist de minister ook, spendeert een gemiddelde vrouw tussen de 5000 en de 10.000 euro aan menstruatieproducten. Niet voor het plezier, maar omdat het nu eenmaal basisproducten zijn waar ze niet zonder kan.
We proberen nieuwe, duurzame en wasbare menstruatieproducten te ontwerpen.
Volgens een enquête van de vzw Synergie Wallonie, een koepelorganisatie van dertig Franstalige verenigingen die ijveren voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, bij 4133 vrouwen in Brussel en Wallonië, heeft 1 op de 3 vrouwen in haar leven weleens te weinig geld om menstruatieproducten aan te schaffen.
‘Een op de drie Brusselse en Waalse vrouwen gebruikt soms ook wat anders dan klassieke menstruatieproducten als ze ongesteld zijn’, zegt Reine Marcelis, voorzitter van Synergie Wallonie, aan de telefoon. ‘Denk aan karton, wc-papier, sokken, vodden, babyluiers, en de laatste jaren ook de mondmaskers die door de overheid gratis werden verstrekt.’
Of vrouwen gebruiken dezelfde tampons en maandverbanden te lang, met gevaar voor infecties of zelfs een sceptische shock. Of ze kopen dan wel tampons, maar slaan een maaltijd over. Vooral studenten en werkloze vrouwen krijgen volgens de enquête van Synergie Wallonie met menstruatiearmoede te maken.
In de maand april zal de Waalse overheid daarom in Luik, Henegouwen en Namen miljoenen gratis menstruatieproducten uitdelen, verpakt in kleine tasjes waarop ‘sang souci’ staat geschreven, ‘bloedzorgen’, zeg maar, een woordspeling op sans souci of ‘zonder zorgen’.
En daar blijft het niet bij. ‘We willen ook werken rond duurzame producten, zoals menstruatiecups en menstruatieonderbroeken. Samen met een beroepsschool in Châtelet, in de buurt van Charleroi, gaan we proberen nieuwe, duurzame en wasbare menstruatieproducten te ontwerpen’, vertelt Marcelis.
Dat laatste ook om het thema ongesteld zijn uit de taboesfeer te halen waarin het nog steeds verkeert. ‘Vrouwen durven er niet over te praten en in vele culturen is ongesteld zijn vies en onrein. Daardoor blijft menstruatiearmoede onder de radar.’
Period poverty, de Engelstalige term waaronder menstruatiearmoede beter bekend staat, kreeg de laatste jaren steeds meer aandacht. Verschillende landen namen wetten aan om menstruatieproducten goedkoper of zelfs helemaal gratis te maken, zoals Schotland en Zweden. Uiteraard hoopt Reine Marcelis dat ook België uiteindelijk die weg zal inslaan.
‘De strijd tegen menstruatiearmoede is een volwaardig onderdeel van de strijd voor de waardigheid van de vrouw’, besluit ze.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
