Guy T’Sjoen is professor endocrinologie (UZ Gent). Hij is een van de deelnemers aan De verraders op VTM.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Net als vele anderen werd ik ontzettend boos van wat ik zag in de Canvas-reeks Godvergeten. Het woord kindermisbruik is bijna te netjes om te vatten wat de slachtoffers meemaakten. En daarbovenop de hypocrisie en doofpotoperaties van het instituut kerk. Ik pleit ervoor om de financiering van de kerk in ons land te herzien. Dat is het beste middel om haar macht in te perken.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Meer investeren in zorg. De kinderopvang en ouderenzorg schieten zwaar tekort in dit nochtans welvarende land. Of neem de enorme schaarste aan verpleegkundigen. Men gaat er blijkbaar van uit dat mensen die van nature zorgzaam zijn onderbetaald mogen worden, puur omdat ze hun job met liefde doen.
Wat is uw grootste prestatie?
Mijn werk rond transgenderzorg. Er zijn de consultaties, maar belangrijker nog: het Transgender Infopunt. En op Europees niveau richtte ik EPATH op, de European Professional Association for Transgender Health.
Wat is uw grootste mislukking?
Mislukking is veel gezegd, maar mijn grootste werkpunt is dat ik contacten met vrienden beter moet onderhouden.
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Elke keer als ik op reis ben geweest. Terugkeren naar Vlaanderen is telkens een rouwproces.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Ik ben vooral gehecht aan mijn collectie vinylplaten. De eerste kocht ik toen ik zeven was.
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Ik heb er geen, wegens zeer allergisch. Zelfs een kat op vijf meter afstand wekt al reactie op.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Soms vind ik het jammer dat ik leuke tv-opdrachten moet weigeren omdat ik nog een andere job heb, die uiteraard prioriteit krijgt.
Hebt u al eens een zelfhulpboek gelezen?
Meer nog, ik heb er een geschreven: Fit op 50. Dat werd een bestseller, dus blijkbaar heb ik een gevoelige snaar geraakt.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Alle films van Pedro Almodóvar. Die zijn esthetisch mooi, inspirerend, prikkelend, grappig en gedurfd. Ik heb ze allemaal al minstens vijf keer gezien. De personages zijn heel divers en extreem en toch voel ik herkenning.
Waarover zou u meer willen weten?
Het lijkt me heel boeiend om de studie geneeskunde, die ik bijna 30 jaar geleden afrondde, nog eens opnieuw te doen, want alles evolueert zo snel. Maar ook de mediasector fascineert me enorm.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Weten dat ze sowieso vroeg of laat gepaard gaat met pijn en afscheid. Toen ik ons zoontje de eerste keer naar de crèche bracht, voor een wenmoment, liepen de tranen over mijn wangen.
Vindt u seks overschat?
De clickbaitberichten over seks in de media vind ik niet altijd proportioneel.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Zeker. Het hoeft niet eens oorlog te worden. Mocht er, zoals in Italië, wetgeving komen die ons gezin met twee papa’s benadeelt, dan zou ik snel mijn conclusies trekken.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Dat al die drukte en gejaagdheid heel relatief zijn in het grotere geheel der dingen. Over vijftig jaar zit het erop. Waren al die mailtjes en schermpjes dan echt zo relevant?
