Sociale woningen vs. behoefte aan groen: geruzie in Brusselse regering bereikt hoogtepunt
De Brusselse regering staat voor een verscheurende keuze.
Hoogspanning in de Brusselse regering tussen PS en Ecolo/Groen. Zullen de groene kopstukken Alain Maron en Elke Van den Brandt donderdag verschijnen op de eerste ministerraad sinds de krokusvakantie?
Op de agenda staat hetzelfde breekpunt dat hen uit de vorige vergadering voortijdig deed weglopen: de toekomst van de Josaphat-site in Schaarbeek, een stuk ongerepte natuur van 13 hectare dat volgens het Brusselse regeerakkoord goeddeels opgeofferd wordt aan de bouw van 509 woningen waarvan 159 voor sociale huisvesting.
Regeringspartijen Ecolo en Groen zien dat plan niet meer zitten, nadat een lange inspraakprocedure meer dan 2000 bezwaren had opgeleverd.
Parallel daaraan loopt een openbare aanbestedingsprocedure: tegen 9 maart moeten vier betrokken overheidsinstellingen beslissen over de vergunning van het bouwproject. Daar draait de crisis rond: Ecolo en Groen willen dat er op de pauzeknop wordt geduwd, maar daar wil minister-president Rudi Vervoort (PS) niet van horen.
Dat die groene zone een oplossing zou bieden voor de huisvestingscrisis is onzin.
‘Deze patstelling viel te voorspellen’, zegt Benjamin Delori van de Brusselse Raad voor het Leefmilieu (BRAL). ‘Minister-president Vervoort heeft verklaard dat er bij de gunning rekening zou worden gehouden met de inspraakprocedure. Nu er een lawine van gefundeerde bezwaren is ontstaan, heeft hij die belofte verbroken. Volgens de PS kan er juridisch gezien zonder inspraakprocedure worden vergund en gebouwd.’
Twee maatschappelijke behoeftes strijden hier om voorrang. De PS komt op voor betaalbare woningen, Ecolo/Groen voor meer groen in de stad. Allebei zijn ze reëel. De huurprijzen in Brussel gaan door het dak. Tegelijk hebben de coronacrisis en de dodelijke zomerhitte nogmaals het belang van groenvoorziening onderstreept.
‘Een valse tegenstelling’, vindt Delori. ‘Je hoeft die sociale woningen niet in een waardevol natuurgebied te bouwen, alleen al in de directe omgeving van het braakland is heel wat leegstand. Dat die zone een oplossing zou bieden voor de huisvestingscrisis is trouwens onzin. Zelfs als Vervoort doorzet, kan er ten vroegste in 2027 worden gebouwd. In de praktijk zal het nog veel langer duren, want het staat nu al vast dat er tientallen procedures tegen het vergunningstraject zullen worden gevoerd.’
De politieke context maakt de uitkomst van deze rood-groene krachtmeting interessant. Ecolo/Groen kampt in Brussel met slechte peilingen, terwijl de PS haar marktleiderschap bedreigd ziet door de MR en de PTB/PVDA.