De Franstalige socialisten willen dringend nadenken over manieren om de uit de pan swingende energiefactuur te drukken. Een mogelijke piste: een forfaitaire korting op de energiefactuur. Ook de bevriezing van de energieprijzen is geen taboe.
De exploderende energieprijzen doen de zenuwachtigheid in de Wetstraat toenemen. Onder invloed van de grotere vraag, het verminderde aanbod en duurder geworden Europese CO2-emissierechten, gaat de prijs van aardgas pijlsnel de hoogte in. Volgens energieregulator CREG zal een gemiddeld gezin meer dan 1.000 euro per jaar betalen voor elektriciteit en 1.600 euro voor aardgas. En verwacht wordt dat de prijzen nog verder gaan stijgen.
De prijsexplosie staat plots hoog op de politieke agenda. Maandagavond legde federaal minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) de verlenging van het sociaal tarief voor één miljoen gezinnen op tafel. Het dossier wordt besproken bij de begrotingsgesprekken dit najaar.
Zowel Vooruit als PS is gewonnen voor het idee. Maar er is meer nodig, klinkt het bij de socialisten. De Parti Socialiste heeft al enkele pistes in gedachten. De Franstalige socialisten leggen bijvoorbeeld een forfaitaire korting op tafel. ‘Daardoor zou de overheid gezinnen kunnen tegemoetkomen met een vaste som. Voor heel wat mensen met een laag inkomen kan die een belangrijk verschil maken.’
De voorwaarden van de regeling zijn voer voor onderhandelingen, klinkt het op het partijhoofdkwartier. De kwestie van de stijgende energieprijzen is evenwel ‘prangend’.
De PS schuift niet toevallig de forfaitaire korting naar voren. Als toenmalig minister van Energie voerde Paul Magnette in 2009 een korting in van 30 euro voor particulieren. De eenmalige maatregel kaderde in de relance in de nasleep van de financieel-economische crisis. Leveranciers moesten die korting verrekenen via de voorschotfactuur, de afrekening of via een creditnota.
Ook de bevriezing van de energieprijzen mag geen taboe zijn voor de PS. Dat ‘vangnetmechanisme’ is een kunstgreep uit het arsenaal van de regering-Di Rupo, die in 2012 gold voor variabele energiecontracten. Elektriciteits- en gasprijzen voor gezinnen en kmo’s mochten niet hoger liggen dan die in de buurlanden. Toenmalig vicepremier en minister van Economie Johan Vande Lanotte was een belangrijke voortrekker van de maatregel. De Europese Commissie stelde zich destijds vragen over die gang van zaken, onder meer omdat die voor oneerlijke concurrentie in de energiesector zou kunnen zorgen. De regering-Michel begroef het mechanisme af in 2017.
De btw-verlaging op energie van 21 naar 6 procent, een stokpaardje van de socialisten, wordt definitief losgelaten. Het Vivaldi-regeerakkoord laat daar geen ruimte voor, klinkt het.
Aartsmoeilijke horde
De vraag is of de andere Vivaldi-partners staan te springen voor de pistes van de PS. Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert suggereerde gisteren om vooral naar Vlaamse en federale heffingen op de energiefactuur te kijken. Volgens energieregulator VREG bestaat ruim 65 procent van de elektriciteitsfactuur uit alles behalve elektriciteit, op de gasfactuur gaat het om 40 procent. De overige kosten zijn allerlei heffingen, zoals distributienettarieven.
CD&V-voorzitter Joachim Coens riep de regering op om werk te maken van een energienorm. Dat mechanisme moet ervoor zorgen dat de energieprijzen in België niet sneller stijgen dan in de buurlanden. Minister Van der Straeten is daar volop mee in de weer.
De stijgende energieprijzen en de politieke voorstellen om die te bedwingen, zetten nog meer druk op de al gevoelige begrotingsgesprekken dit najaar. Socialisten en groenen besparen liever niet, terwijl de liberalen liefst de vinger op de knip houden. Het begrotingsconclaaf kondigt zich meer en meer aan als een aartsmoeilijke horde voor de regering-De Croo.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
