‘PS en CDH in verzet tegen Vlaanderen om België te redden: hun België is dus een België zonder Vlaanderen’

Het Waalse verzet tegen CETA en TTIP verlamt en verarmt Vlaanderen, stellen Kamerleden Veerle Wouters en Hendrik Vuye (N-VA), co-voorzitters van Objectief V, Studiecentrum confederalisme.

Buitenlandse handel is een Vlaamse bevoegdheid, maar exportland-Vlaanderen heeft nog lang niet alle hefbomen in handen om deze bevoegdheid ten volle uit te oefenen. Het Waalse verzet tegen CETA en TTIP verlamt en verarmt Vlaanderen, stellen Kamerleden Veerle Wouters en Hendrik Vuye (N-VA), co-voorzitters van Objectief V, Studiecentrum confederalisme.

Vlaanderen zet zich economisch op de kaart met handelsmissies naar Cuba en India. Dit is geen toeval. In een dubbelinterview met De Standaard benadrukken minister-president Geert Bourgeois (N-VA) en Claire Tillekaerts van Flanders Investment &Trade (FIT) het belang van de export voor Vlaanderen. En het beleid werpt vruchten af. Tillekaerts stelt dat het tevredenheidsonderzoek bij ondernemers aantoont dat 80% van de door FIT aangebrachte contacten positief zijn voor de bedrijven. Binnen Europa is dit een record.

Belgische export bestaat niet

En Vlaanderen boert hier goed. Volgens de cijfers van het FIT exporteert Vlaanderen in 2015 voor 288,8 miljard euro. Het aandeel van Vlaanderen in de Belgische export bedraagt 83,1%, Wallonië is goed voor 14,6% en Brussel voor 2,3%. Vlaanderen is hiermee de zesde grootste exporteur binnen de EU, na Duitsland, Nederland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Italië.

Belgische export bestaat eigenlijk niet. Het is Vlaamse export, een realiteit die de dagdromers van de herfederalisering niet onder ogen willen zien.

La Wallonie, nouvelle Madame Non

Vrijhandelsakkoorden zijn van wezenlijk belang voor Vlaanderen. Een open economie kan niet zonder. De politieke discussie spitst zich nu al enige tijd toe op twee verdragen: het Europees-Canadees handelsverdrag (CETA) en het Europees-Amerikaans handelsverdrag (TTIP).

CETA en TTIP zijn echt van tel. In 2015 heeft Vlaanderen in Noord-Amerika een exportgroei gerealiseerd van 11%. Het bijna wegvallen van douanerechten en het wegwerken van tarieven voor landbouw, chemische en farmaceutische industrie kan hier voor een boost zorgen.

Net in deze dossiers stellen Waals minister-president Paul Magnette (PS) en het Waals parlement zich strak op. Enkele dagen geleden hebben PS, CDH, Ecolo en PTB een resolutie gestemd tegen het CETA.

Ook in het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest is er verzet tegen de handelsverdragen. Le Soir titelt in de weekendeditie zelfs: ‘La Wallonie, nouvelle Madame non‘. CDH-voorzitter Benoit Lutgen drukt het gaspedaal nog verder in wanneer hij stelt dat CDH in het verzet gaat om het land te redden.

In de federale Kamer en in het Vlaams Parlement is er wel een meerderheid voor TTIP en CETA. Hoe moet het nu verder? Zal Vlaanderen gebukt gaan onder een Waals ‘non’?

Buitenlandse handel en gemengde verdragen

Op korte termijn heeft het Franstalig verzet weinig gevolg. Het zal alleen maken dat België zich nog eens hopeloos belachelijk maakt door zich als enige EU-lidstaat te onthouden wegens gebrek aan interne consensus.

Maar wat staat ons te wachten? Sedert 2001 is buitenlandse handel een Vlaamse bevoegdheid. Enkel Delcredere – dit is openbare kredietverzekering – en Finexpo – overheidssteun voor exportkrediet – zijn nog federaal. Deze bevoegdheden hangen dermate samen met de buitenlandse handel dat ze beter aan de gewesten worden toevertrouwd.

Buitenlandse handel hangt nauw samen met de buitenlandse betrekkingen. De regel is dat wie intern bevoegd is, ook internationaal bevoegd is. Hier begint de echte miserie. Intern zijn de bevoegdheden hopeloos versnipperd, met het gevolg dat de buitenlandse betrekkingen dit ook zijn. Vele verdragen zijn gemengde verdragen: ze betreffen zowel federale als deelstatelijke bevoegdheden.

Gemengde verdragen dienen goedgekeurd door het federale parlement en de betrokken deelstaatparlementen. Volgens het samenwerkingsakkoord inzake gemengde verdragen, kan het verdrag pas uitwerking hebben wanneer alle betrokken parlementen het hebben goedgekeurd.

Het is nog niet uitgeklaard of TTIP en CETA al dan niet gemengde verdragen zijn, maar de kans is groot. Europees commissaris voor Handel Cecilia Malmström denkt in ieder geval van wel. Een Waals ‘non’ zal Vlaanderen verlammen. Dit is buitensporig, want Wallonië staat slechts in voor 14,6% van de Belgische export. Waar is de zo geroemde ‘loyauté fédérale‘ gebleven? Het Waalse verzet zal exportland-Vlaanderen, dat zorgt voor 83,1% van de Belgische export, ook verarmen. Waar is de zo geroemde ‘solidarité‘ gebleven?

In plaats van ‘solidarité’ en ‘loyauté fédérale’, stuurt CDH nu zelfs volgende tweet de wereld in: ‘Nous sommes entrés en résistance pour sauver notre pays‘ (Wij gaan in het verzet om ons land te redden’).

“Je dénonce avec force la façon avec laquelle l’#Europe s’engage dans l’aventure du #TTIP“. Benoît Lutgen

— Le cdH (@lecdh) April 30, 2016

Eenzelfde taal gebruikt Paul Magnette in Le Soir waar hij het Waalse Gewest omschrijft als een verzetshaard: ’terre de résistance de tout temps’. In het verzet tegen Vlaanderen om België te redden: hun België is dus een België zonder Vlaanderen.

Het is het goed recht van de Walen om TTIP en CETA af te wijzen. Dit betwisten we niet. We kunnen wel niet aanvaarden dat het Waalse verzet Vlaanderen verlamt en Vlaanderen verarmt. Elke deelstaat moet eigen keuzes maken, in volle vrijheid. Dan rest er maar één oplossing: alle sociale, economische en fiscale hefbomen noodzakelijk om Vlaanderen toe te laten zijn rol als exportland ten volle te vervullen, dienen overgeheveld naar de gewesten. Zo zal Vlaanderen een welvarend exportland blijven. Wallonië kan dan ten volle zijn rol van ’terre de résistance’ vervullen.

Waarom anderen verlammen wanneer het ook anders kan? De zalige zielen die dromen van herfederalisering botsen hier nogmaals op de harde realiteit die ze niet voor ogen willen zien: samenwerkingsfederalisme bestaat niet, het is een steriel verzetsfederalisme.