Terwijl de socialistische vakbond een actiedag houdt bij de openbare diensten, legt premier Charles Michel dinsdagnamiddag zijn beleidsverklaring af in de Kamer.
Hoewel parlement en regering al enkele weken opnieuw aan de slag zijn, luidt zijn toespraak de officiële start in van het politieke jaar. Er ligt behoorlijk wat werk op de plank. De premier moet hopen dat de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen geen roet in het eten gooit.
De ‘reactiedag’ van het ACOD is gericht tegen de ‘stiefmoederlijke’ behandeling van de openbare diensten door de regering. De christelijke en liberale vakbonden doen niet mee, maar het is duidelijk dat ook zij een reeks maatregelen uit het Zomerakkoord van de regering-Michel niet zien zitten. Net dat akkoord vormt de ruggengraat van het beleid van de regering tijdens de komende maanden, en dus wellicht ook van de state of the union.
Eind juli raakten regeringspartijen N-VA, MR, CD&V en Open Vld het eens over een heel pakket maatregelen. Op tafel lag niet alleen de begroting voor 2018, maar ook de discussie over de verlaging van de vennootschapsbelasting, de roep om fiscale rechtvaardigheid en de activering van spaargeld. Nog tientallen andere maatregelen situeerden zich op sociaal-economisch vlak.
Ondertussen moest de premier de voorbije weken al enkele brandjes blussen, waarbij meningsverschillen ontstonden over de concrete invulling van een aantal beslissingen. Het ging daarbij om de pensioenmaatregel voor werkloze vijftigplussers en de vraag wat precies onder de taks op de effectenrekeningen zou vallen.
De regering zal de komende weken en maanden geen tijd hebben om stil te zitten. Premier Michel kondigde vorige maand zijn ambitie aan om alle beslissingen uit het Zomerakkoord voor het einde van het jaar in de Kamer in te dienen.
Spoed maken kan de premier ook helpen om het werk niet te zeer te laten doorkruisen met de gemeenteraadsverkiezingen. Niemand kan voorspellen in welke mate de regeringspartijen naar campagnemodus overschakelen. De lokale verkiezingen beloven bovendien al een stevige graadmeter te worden van de federale en regionale verkiezingen die ruim een half jaar laten plaatsvinden. Het mag met andere woorden niet verbazen dat de zenuwen in de loop van 2018 al strak gespannen zullen staan.
