‘Zou Bart Peeters ook zes uur in de cel hebben gezeten?’

Zie ons meezingen met Gunther Neefs en Metejoor, ‘de wereld die moet nog een eeuwigheid mee’, en vervolgens moord en brand schreeuwen als een wereldprobleem daadwerkelijk wordt aangekaart.

Wat een bijzondere avond te Mechelen. Ik was er toevallig, want ik hou wel van een volksfeest met een jolige Jan Jambon als host. ‘Zie ons doen’ was de slogan waar zijn pr-team genoeg originele variaties op had gevonden om de avond mee te vullen.

Zie ons doen, dacht ik, het Belgische voorzitterschap van de Europese Unie slinks als Vlaamse triomf vieren. Zie Jan Jambon Vlaanderen langs de neus weg een natie noemen. Propaganda klinkt veel onschuldiger op funky tunes. Zie hem vervolgens de pro-Palestijnse activisten, die zijn nationalistisch feestje even overnamen, de les lezen dat je spektakel niet mag bezoedelen met politiek.

Het introfilmpje alleen al deed dromen: ‘Zie ons tot rust komen’ klonk het, en door de slow-motionnatuurbeelden uit Vlaanderen zou je bijna ons desastreuze milieubeleid vergeten. De woorden ‘Zie ons leiding geven, als rots in de branding en luisterend oor op het wereldtoneel’ lieten je even dromen dat dat stoere Vlaanderen voor het platgebombardeerde Palestina zou opkomen, dat is wat rotsen in brandingen doen. ‘Zie ons verzorgen’, klonk dan weer niet zo goed, net nu de Raad van State Vlaanderen veroordeelde voor het niet nakomen van beloofde zorgbudgetten.

Zie ons doen, dacht ik ook, feesten organiseren ter ere van cultuur waar dichters met een mening het podium afgestuurd worden om ze vervolgens in de boeien te slaan. Dat lijkt zoiets waar dit lichtende Europa zijn vijand Rusland voor verfoeit, maar zie ons doen, we kunnen het ook. Zie ons principieel optreden, al vraag ik me af of ook Bart Peeters zes uur in de cel zou hebben gezeten als hij eens écht voor vrede had durven te pleiten.

Zie ons gevoel van rechtvaardigheid, ijverig zoekend naar de schurk die de noodstopknop van het feest wist in te drukken en tien minuten bezinning afdwong van het publiek, een heuse staatszaak. Zie onze regeringen ondertussen niets doen om de noodstopknop van een genadeloze oorlogsmachine te zoeken.

Zie ons meezingen met Gunther Neefs en Metejoor, ‘de wereld die moet nog een eeuwigheid mee’, en vervolgens moord en brand schreeuwen als een wereldprobleem daadwerkelijk wordt aangekaart. Zie het koor ondanks de ironie zonder valse noten ‘alle Menschen werden Brüder’ inzetten, nadat de pro-Palestina-activisten de tent waren uitgezet omdat ze vroegen die ode aan de vrede eens letterlijk te nemen.

Zie ons doen, Vlaanderen doet Europa schitteren, dat was de boodschap van de avond en zo zal het ook worden onthouden. Als uitblinkers in apathie en voortrekkers in de kunst van de arrogantie lieten we nog eens goed zien wat van Vlaanderen te leren valt.