‘We slagen er in Vlaanderen maar niet in om onze landbouwers te behandelen met het respect dat ze verdienen’

‘Jonge boeren worden vandaag nog al te vaak als politieke pasmunt in plaats van dat er echt naar hen geluisterd wordt’, schrijven Sarah De Keyser en Sien Vandevelde van Jong CD&V.

Een goed glas (choco)melk, een heerlijke boterham met kaas, onze groentjes om te dippen bij de aperitief, een goede steak op restaurant of die lekkere omelet ’s morgens: onze boeren zorgen voor onze kleine en grote gelukjes. En we vermoeden dat we niet de enigen zijn in Vlaanderen die daarvan genieten. En dat we daarvan kunnen genieten, danken we aan de vele boeren die Vlaanderen rijk is.

Toch slagen we er in Vlaanderen maar niet in om onze landbouwers te behandelen met het respect dat ze verdienen. Integendeel zelfs, een stiefmoederlijke behandeling is wat ze krijgen. Zo houden al maanden enkele landbouwdossiers de Vlaamse Regering -en bij uitbreiding de volledige Vlaamse land- en tuinbouwsector- , in een houdgreep.

Het laatste perikel in de Vlaamse landbouwsaga: het feit dat de meer dan 20.000 bezwaren uit het stikstofdossier in een hermetisch afgesloten kamer liggen, dat deze bewaakt worden door beveiligingsagenten, dat parlementsleden geen toegang krijgen tot deze bezwaren, dat enkel kabinetsleden of collega-ministers deze mogen inkijken. De reden? ‘Omdat anders de documenten binnen de kortste keren op twitter zouden staan’. Dat de minister van Omgeving hier zelf gulzig over twittert, is dan weer geen probleem. Diepe zucht.

(Lees verder onder het artikel.)

We maken ons zorgen. Zorgen om onze leeftijdsgenoten die kozen voor de boerenstiel. Omdat ze nog steeds geen rechtszekerheid hebben, omdat ze vooruit willen maar de kans niet krijgen. Het zijn namelijk zij die staan te wachten om te innoveren. Zij waren en zijn de eersten om te beseffen dat het landbouwbeleid nood heeft aan vernieuwing en aanpassingen. Jonge boeren staan moedeloos en machteloos aan de zijlijn te kijken naar dit politiek schouwspel. Net deze jonge boeren zijn de hoofdrolspelers van deze kwestie, en toch worden ze behandeld als afgedankte decorstukken in het politiek theater.

We zijn lang niet de enigen die ons zorgen maken. Ook vzw boeren op een kruispunt (een hulporganisatie voor boeren en tuinders in nood) trekt aan de alarmbel. Ze kregen dit jaar 30% meer aanmeldingen dan in 2021. De vzw geeft aan dat ze alarmsignalen krijgen vanuit alle landbouwsectoren én vanuit alle leeftijdsgroepen.

(Lees verder onder het artikel.)

Minister van Landbouw Jo Brouns gaf het terecht aan: onze landbouw staat aan de wereldtop wat innovatie betreft. Vlaamse landbouwers zitten mee in de kern van ons sociaal weefsel, en terecht. De boerenstiel is één van de mooiste die er is, en die willen we beschermen. Deze sector draagt mee bij aan onze welvaart. De polarisering moet dus stoppen, de dialoog moet blijvend aangegaan worden. Geef jonge boeren een stem in het politieke theater en laat hen hun steentje bijdragen. Ze zijn er echt wel klaar voor. Vandaag worden zij echter gebruikt als politiek pasmunt.

We doen daarom volgende oproep: neem beslissingen, laat het parlement haar werk doen, help onze leeftijdsgenoten en geef hen vooral een toekomst. Ja, er is tijdsdruk. Wij willen ook dat er eindelijk een akkoord komt. Toch willen we nog een kanttekening maken: gebruik de weinige tijd die er nog is zinvol. Laat de parlementsleden hun controlerende functie uitoefenen en die bezwaren inkijken. Zoals er vandaag in de pers gevraagd werd: ‘veeg de 20.000 bezwaren niet onder de mat’. En zorg ervoor dat wij nog lang kunnen genieten van die kleine en grote gelukjes. Voor ons maar vooral voor die jonge boeren. Voor alle Vlamingen-en daarbuiten.

Sarah De Keyser is regiovoorzitter van JONGCD&V Mechelen en trotse boerendochter.

Sien Vandevelde is nationaal voorzitter van JONGCD&V.