Als het aankomt op body positivity vindt het Vlaams Belang dat de ‘woke-slinger’ volledig is doorgeslagen ‘richting het absurde’. Volgens de partij gaat het te vaak over het legitimeren van morbide obesitas of esthetisch afwijkende levenskeuzes. Over dat laatste bestaat nogal wat onduidelijkheid.
‘Kunt u mij uitleggen wat een “esthetisch afwijkende levenskeuze” is waar het Vlaams Belang het zo moeilijk mee heeft?’ vraagt hoofdredacteur Liesbeth Van Impe in Het Punt van Van Impe, de politieke podcast van Het Nieuwsblad. ‘Geen idee’, antwoordt Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken prompt en in alle eerlijkheid. ‘U zult me moeten laten zien waar dat vandaan komt.’
De term komt uit Cultuurstrijd, de brochure van het Vlaams Belang waarin de partij in 40 pagina’s uit de doeken doet hoe ze de strijd tegen woke wil voeren. Nadat Van Grieken de brochure toegeschoven heeft gekregen en heeft opgemerkt dat de term onder het punt ‘Gendergekte’ staat, begint hij voor te lezen.
‘Body positivity houdt in dat ieder zich zonder lichamelijke complexen goed in eigen vel moet voelen. In wezen is dit een goede zaak, maar helaas draaide de woke-slinger volledig door richting het absurde. Body positivity hoort te draaien rond hoe we als samenleving omgaan met mensen met blijvende lichamelijke letsels of gebreken – al dan niet aangeboren. Vandaag gaat body positivity eerder over het verdedigen en legitimeren van morbide obesitas of esthetisch afwijkende levenskeuzes.’
Ik denk dat het gaat over overdreven zwaarlijvigheid, de gekkigheid dat je met een puppy mag samenzijn, of iemand die zich als puppy identificeert.
‘Ik denk dat dat gaat over overdreven zwaarlijvigheid, de gekkigheid dat je met een puppy mag samenzijn, of iemand die zich als puppy identificeert’, zegt Van Grieken. ‘Ik denk dat men dat in die context moet zien als een doorgedreven individualisme waarin je je kunt kleden en soms zelfs kunt verminken, en de rest dat zomaar moet aanvaarden omdat dat nu eenmaal is wie je bent.’
Gevraagd naar waar hij de grens dan trekt, verwijst Van Grieken naar the reptile man. ‘Die heeft zich helemaal laten tatoeëren met schubben en zijn tong in tweeën laten knippen.’ Van Grieken geeft toe dat het een extreem voorbeeld is, maar laat de luisteraar verder in het ongewisse.
In de hoop opheldering te krijgen, belt Knack met Alexander Van Hoecke, woordvoerder van het Vlaams Belang.
Kunt u ons vertellen waarnaar die ‘esthetisch afwijkende levenskeuzes’ uit de brochure Cultuurstrijd verwijzen?
Alexander Van Hoecke: Dat gaat over overduidelijk ongezonde levenskeuzes, zoals morbide obesitas, die als iets normaals en positiefs worden voorgesteld. Er is niets mis met iemand die volslank is, of die bijvoorbeeld littekens heeft overgehouden aan brandwonden. Die mensen moeten zich goed kunnen voelen in hun vel.
Wanneer gaat het dan wel te ver? Waar ligt de grens?
Van Hoecke: Voor ons het gaat het te ver als keuzes die mensen maken met een duidelijk negatieve impact op de gezondheid als positief worden voorgesteld. Dat er bijvoorbeeld een positief imago gecreëerd wordt rond morbide obesitas, daar stellen wij ons vragen bij.
Het gaat over overduidelijk ongezonde levenskeuzes, zoals morbide obesitas, die als iets normaals en positiefs worden voorgesteld.
U hebt het nu over morbide obesitas, Van Grieken gaf het voorbeeld van the reptile man. Wat gebeurt er volgens jullie als daar geen verzet tegen komt?
Van Hoecke: Het gaat niet zozeer om verzet, eerder om de vraag of we zoiets actief willen normaliseren. Bij morbide obesitas is het een duidelijke trend dat het genormaliseerd wordt dat je dan niet hoeft af te vallen ‘omdat alle lichamen mooi zijn’. Iedereen ziet eruit zoals hij eruitziet en daar is niks mis mee.
Maar bij morbide obesitas krijg je ook te maken met zware en levensbedreigende gezondheidsproblemen. Dat is niet goed voor de mensen in kwestie en ook niet voor de volksgezondheid. Daarom vinden we niet dat je dat mag normaliseren en toejuichen, en zeggen dat die mensen perfect zijn zoals ze zijn.
Iedereen heeft de vrijheid om zich dood te eten of om zich tot reptiel te laten ombouwen, maar er is een verschil tussen dat toe te laten en dat te normaliseren en toe te juichen. Dat laatste gaan wij niet doen.
Van morbide obesitas zou je nog kunnen zeggen dat het, vanwege die gezondheidsproblemen, de maatschappij geld kan kosten. Maar wie zich laat ombouwen tot reptiel doet dat niet. Waarom is dat dan toch problematisch?
Van Hoecke: Daar heeft inderdaad niemand last van. Maar opnieuw: moeten we het als samenleving toejuichen dat iemand op zijn zestiende, zeventiende, of zelfs twintigste zulke ingrijpende en onomkeerbare keuzes maakt? We mogen dat niet op dezelfde hoogte plaatsen als kiezen voor een andere haarkleur.
Dergelijke ingrepen zijn zeer ingrijpend, en ik denk dat we daar als samenleving ook een rol in spelen. We willen zulke keuzes niet verbieden, maar we gaan ze ook niet normaliseren of toejuichen. Zeker niet als het gaat over jongeren die nog erg kwetsbaar zijn.
‘Hij kan niet verbergen hoe extreem hij is’: wie is Vlaams Belang-ideoloog Tom Vandendriessche?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier