‘Waar blijven de Vlaamse begrotingstabellen?’

Niet alleen koken kost geld, regeren ook. Er is al veel uitgelekt over de plannen van de Vlaamse regering-Diependaele die in de steigers staat. Maar wat het zal kosten en waar het geld vandaan moet komen, dat is nog altijd onduidelijk.

Stel, in uw buurt opent een nieuw restaurant. Op de kaart staat de betere brasseriekeuken, u weet wel, met vitello tonnato als voorgerecht en bij de hoofdgerechten vindt u dan de gegrilde ribeye Argentinië die vier weken is gerijpt en de klassieke steak tartaar met frietjes. Als u liever voor vis gaat, kunt u de sashimi van tonijn nemen of anders het gegratineerd vispannetje. Voor de veggies is er de salade tomaat-mozzarella. En als dessert een huisgemaakte tiramisu met speculaas en natuurlijk de dame blanche, ‘à la minute afgedraaid voor u’.

De weken voor de opening van de brasserie, genoemd naar de kok en dus ‘Bij Diependaele’ gedoopt, werden er flyers rondgedeeld met een lijst van enkele ‘gerechtjes’. Asjeblieft. Iedereen lijkt enthousiast over de komst van de nieuwe brasserie. Eindelijk!

Alleen, er is één ding dat niemand weet: wat kost een etentje? Hoeveel betaalt u voor de Slow Cooked Spare Ribs ‘Bij Diependaele’? Wat kost een glaasje bubbels? En de huiswijn?

Geen idee.

Vakkundige lekken

Precies dat gebeurt nu met de Vlaamse regering die onder leiding van Matthias Diependaele (N-VA) wordt gevormd. De voorbije weken lekten allerlei zaken uit waarover de onderhandelende partijen N-VA, Vooruit en CD&V het eens zouden zijn. De veel te goedkope dienstencheques worden eindelijk duurder. De jobbonus, een dure maatregel die niet voor extra jobs zorgde, wordt afgeschaft. De inefficiënte doelgroepenkorting dooft uit. Het groeipakket, het vroegere kindergeld, wordt geïndexeerd. Er komen meer plaatsen in de kinderopvang. En nog van dat lekkers. Het werd op heel wat gejuich ontvangen.

De Vlaamse jobbonus schrappen? ‘Vreemde hervorming’, vindt arbeidseconoom Stijn Baert

Maar wat onduidelijk is en blijft: wat kost het en hoe gaat dat betaald worden? Tussen de onderhandelende partijen zou er al langer een budgettair akkoord zijn – zo heet het – maar terwijl de aanlokkelijke beslissingen vakkundig naar de media werden gelekt, bleef het doodstil over het budgettaire plaatje.

En als we niet weten hoe dat in elkaar zit, kun je niets ernstigs zeggen over het regeerakkoord van de Vlaamse regering-Diependaele. Zoals je ook niets relevants kunt zeggen over het menu van brasserie ‘Bij Diependaele’ als je geen idee hebt van de rekening achteraf.

Valse start

We hebben bij de federale regeringsonderhandelingen onder leiding van Bart De Wever (N-VA) gezien tot wat het ontbreken van de budgettaire tabellen kan leiden. Ook daar lekten allerlei maatregelen van de zogenaamde ‘supernota’ vakkundig uit, bijvoorbeeld over de beperking van de werkloosheidsuitkering, het verlagen van de btw op fruit en groenten tot nul procent en een algemene belasting op de meerwaarden van financiële activa. Maar pas na het uitlekken van de bijbehorende budgettaire nota bleek dat die ‘supernota’ toch niet zo super was en eigenlijk op drijfzand was gebouwd: de partijen rekenden zich rijk met terugverdieneffecten.

Hopelijk krijgen we geen herhaling van de slechte vertoning van vijf jaar geleden, toen de toenmalige nieuwe Vlaamse minister-president Jan Jambon (N-VA) weigerde om de begrotingstabellen die bij het regeerakkoord hoorden bekend te maken. Jambon zei toen: ‘We hebben die begrotingstabellen. Ze liggen in een map op mijn bureau op het Martelaarsplein. We hebben die tabellen. Maar als de oppositie die vraagt dan ben ik juist geneigd ze niet te geven.’

En toen de oppositie in het Vlaams Parlement terecht protesteerde tegen het ontbreken van die begrotingstabellen bij de bespreking van het regeerakkoord, sneerde Jambon hen toe: ‘Da gade gij nie bepalen’. Het was de valse start van een van de zwakste Vlaamse regeringen onder leiding van een van de zwakste Vlaamse minister-presidenten die we hebben gekend.

Varkenswangetjes

Nee, het is te hopen dat Matthias Diependaele, in de uittredende Vlaamse regering minister van Begroting, die tabellen meteen lost samen met het regeerakkoord. Zodat iedereen kan zien waar zijn regering het geld aan wil uitgeven en waar ze dat geld denkt te halen. En zich dus een ernstige mening kan vormen over de plannen van de regering-Diependaele. Zoals je pas een ernstige mening kunt formuleren over het menu van brasserie ‘Bij Diependaele’ als je weet wat ze er vragen voor de varkenswangetjes op Vlaamse wijze.