‘Terzake gaf hem 20 minuten over werkloosheid, maar Bert Engelaar klaagde nog over de media’

Er bestaan wel degelijke goede argumenten tegen de beperking van de werkloosheid in de tijd, schrijft redacteur Tex Van berlaer. Alleen slaagde ABVV-topman Bert Engelaar er niet in om die goed over te brengen.

‘Meneer Engelaar, we hebben net 20 minuten een gesprek gevoerd over het beperken van de werkloosheid in de tijd.’ Met haar kenmerkende glimlach tikte Kathleen Cools de ABVV-topman vriendelijk op de vingers. En terecht.

Nadat Terzake Bert Engelaar – welja – 20 minuten lang had laten leeglopen tegenover arbeidseconoom Stijn Baert (UGent) over de werkloosheidsuitkeringen, klaagde de socialistische vakbondsman maandagavond nóg over de media. Die zouden het alleen over defensie hebben, en niet meer over de werklozen.

En dat tijdens een uitzending die net in het teken stond van die ingrijpende maatregel, die naar schatting 100.000 Belgen zal treffen.

Econoom Ive Marx: ‘De beperking van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd mag best tot een schokgolf leiden’

Het akkefietje vat de hele uitzending samen. Een defensieve Engelaar slaagde er – ondanks die 20 minuten – nauwelijks in om uit te leggen waarom de beperking van de werkloosheid tot twee jaar volgens hem een slecht idee is.

Meer nog: een van zijn belangrijkste punten was dat hij naar eigen zeggen te weinig tijd krijgt om dat uit te leggen. Toen Cools een onderzoek van Baert aanhaalde waaruit blijkt dat 73 procent van de Vlamingen vindt dat mensen die niet werken te veel geld krijgen, reageerde de algemeen secretaris van het ABVV: ‘Als je me de kans geeft om een halfuur met de mensen te praten, dan zouden ze niet meer in die 70 procent zitten. Maar ik krijg die kans heel weinig.’

Waarna opnieuw een rant tegen de media volgde.

Daar vliegt uw pensioen

De verdediging van Engelaar begon bovendien vreemd. Vanaf het begin van zijn betoog plaatste hij de besparingen op de werkloosheidsuitkeringen tegenover de extra uitgaven voor defensie. ‘Een schande’, zo zei hij vier keer – één keer was het zelfs een ‘eeuwige schande’.

Terwijl de socialisten van Vooruit zich hebben gedistantieerd van de campagne tegen de aankoop van de F-35-gevechtsvliegtuigen (‘Daar vliegt uw pensioen’), blijft de vakbond defensie-uitgaven tegenover sociale uitgaven plaatsen. Dat is begrijpelijk: om onze NAVO-verplichtingen na te komen, moet België een aanzienlijke extra inspanning leveren – dit jaar alleen al 4 miljard euro. Maar die investeringen zijn niet zonder reden.

Uit een recente enquête van dit blad blijkt dat de Belg meer vertrouwen heeft in de NAVO dan in zijn federale regering. Elke dag wordt duidelijker dat de VS een steeds onbetrouwbaardere partner worden. Europa staat er alleen voor. En wat doet ons land? Een NAVO-norm van 2 procent van het bbp nastreven, die deze zomer wellicht al achterhaald zal zijn. Zou het kunnen dat extra defensie-uitgaven gewoon op een breed draagvlak kunnen rekenen?

Toen Baert aan Engelaar vroeg waar hij het geld dan zou willen halen, kwam er een zinnig antwoord – over bepaalde kortingen voor werkgevers – maar dat werd wel voorafgegaan door: ‘Ik ben blij dat u mij de kans geeft om daar eindelijk eens een antwoord op te geven, want die vraag wordt mij vaak niet gesteld.’ Wéér die calimero-houding.

Het moet zowat de meest gestelde vraag – en het meest gehoorde verwijt – aan de vakbonden zijn: wat zijn jullie alternatieven dan? En eigenlijk hoeft Engelaar daar niet eens op in te gaan. ‘Dat is aan de politici, wij als vakbond moeten de begroting niet saneren. Wij verdedigen het werkvolk’, zou een perfect legitiem antwoord zijn.

Beperking werkloosheid: Zuhal Demir denkt na over financiële tegemoetkoming voor leraren in opleiding

Koninginnenstuk

Het ABVV draagt uiteraard valabele argumenten aan. Dat niet elke werkloze een profiteur is. Dat velen onder hen simpelweg bijzonder moeilijk ‘toe te leiden’ zijn naar een job. Dat er discriminatie is op de arbeidsmarkt. Dat de OCMW’s zullen bloeden door de instroom van nieuwe leefloners. Maar die inhoud wordt ondergesneeuwd door de stijl.

Over één aspect bleef het stil: vakbonden staan in voor de uitbetaling van de werkloosheidsuitkeringen. Ze ontvangen daar ook een budget voor, al mogen ze er geen winst op maken. Hoe dan ook heeft de beperking van de werkloosheid impact op het ABVV zelf. Dat verzwakt de positie van Engelaar als verdediger van het status quo.

Nochtans zijn er zinvolle bedenkingen bij het ‘koninginnenstuk’ van premier Bart De Wever (N-VA). Dinsdag bracht Het Nieuwsblad enkele pakkende getuigenissen van mensen die hun uitkering dreigen te verliezen. Eén van hen is een dertigjarige man bij wie op zijn negende leukemie werd vastgesteld. Hij heeft een uitkering van 1800 euro en doet twaalf uur vrijwilligerswerk in een woonzorgcentrum. ‘Alleen voel ik aan heel mijn lichaam: dat is het maximum van wat ik aan kan.’ De man vreest zijn uitkering kwijt te raken. Hij heeft vermoedelijk geen 20 minuten nodig om dat uit te leggen.

‘Liggen Vlamingen meer wakker van de meerwaardebelasting dan van de oorlog? Ik denk van wel’