‘Tegen de N-VA, voor de liefde? Het essentialisme in Gent neemt bizarre proporties aan’
Hoe valt een cordon sanitaire rond de N-VA te rijmen met de openheid van Gent, vraagt Knack-redacteur Tex Van berlaer zich af.
‘Gent is liefde. Gent moet liefde blijven.’ Het is een opmerkelijke passage in de open brief aan de Gentse burgemeester Mathias De Clercq (Open VLD), zijn kartellijst Voor Gent en de partij Groen. Het initiatief komt van een verzameling van verenigingen zoals de socialistische vakbond ABVV, het Masereelfonds en de sociale organisatie Saamo.
De brief werd ondertussen 4000 keer ondertekend. Iets minder dan de helft van het aantal voorkeurstemmen van de Gentse N-VA-lijsttrekker Anneleen Van Bossuyt afgelopen zondag.
Want over Van Bossuyt en haar N-VA gaat het uiteraard. De ondertekenaars zijn bezorgd over de lopende coalitievorming. Voor Gent, een kartel van Open VLD en Vooruit, kijkt voor een meerderheid naar twee erg verschillende partijen: Groen en de N-VA.
‘Blijkbaar mogen er enkel bruggen gebouwd worden binnen het eigen gelijk.’
Volgens de briefschrijvers is die laatste optie onverteerbaar. ‘De pluralistische, inclusieve en open geest die Gent kenmerkt, overstijgt het klassieke links-versus-rechts-debat. De voorbije decennia zijn we er samen in geslaagd om van Gent een open stad te maken waar iedereen zich welkom voelt. Bij de Gentse N-VA ontbreekt deze open en coöperatieve geest ten aanzien van het Gentse middenveld.’
Dat voornamelijk linksgeoriënteerde organisaties voor een zo links mogelijk beleid kiezen, is niet meer dan logisch. Het is hun goed recht om een open brief te schrijven. Het kartel Voor Gent zit dan ook met een ingebakken conflict, doordat het zowel uit (donker)blauwe als uit socialistische politici bestaat. In een democratie moet je nu eenmaal aan een meerderheid zien te komen. Er is geen enkel democratisch probleem als de N-VA uit de boot zou vallen. Ook in Knack had Vera Dua (Groen) het al over hoe een centrumrechtse coalitie ‘niet bij Gent past’.
Maar enkele zinsneden uit de open brief zijn gewoon vreemd. Zo is het argument tegen samenwerking met de N-VA het feit dat die partij tegen extra middelen voor armoedeorganisaties heeft gestemd in de gemeenteraad. Letterlijk: ‘Eén van de scherpste voorbeelden van hoe weinig de N-VA het Gentse DNA aanvoelt.’
Het Gentse DNA?
De ondertekenaars laten hun eigen belangen volledig samenvallen met die van de stad. Omdat zij de stad zijn, en zij tegen de N-VA zijn, moet de stad tegen de N-VA zijn. De organisaties kennen Gent, en zichzelf dus, eigenschappen toe op basis van het Gents zijn.
Essentialisme op z’n Gents.
Het benieuwt me hoe de ondertekenaars het DNA van Ninove, Oostende of Bilzen zouden kenmerken. Is er soms iets inherents aan het Antwerpse DNA dat twaalf jaar Bart De Wever (N-VA) mogelijk maakte nadat de socialisten er 70 jaar in het bestuur hadden gezeten?
En hoe valt dat nieuwe cordon sanitaire rond de N-VA, een democratische partij, te rijmen met de openheid van Gent? ‘We moeten vermijden dat Gent een gepolariseerde stad wordt’, stelt de brief. De bruggenbouwers van de Arteveldestad worden geroemd. Blijkbaar mogen er enkel bruggen gebouwd worden binnen het eigen gelijk.
Pieter De Crem (CD&V): ‘De autovrije wereld is een illusie’
Gemeenteraadsverkiezingen 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier