Niet alleen Groen, ook Ecolo krijgt op 9 juni rake klappen, als de laatste Grote Peiling van VTM Nieuws, Het Laatste Nieuws, RTL en Le Soir straks bewaarheid wordt.
In Brussel peilt Ecolo op enkele weken voor de verkiezingen op 12,5 procent (9 procent minder dan bij de verkiezingen van 2019), in Wallonië zakt Ecolo met 8,8 procent (-6%) onder de symbolische grens van 10 procent. ‘Ecolo in vrije val,’ kopten Franstalige kranten.
Natuurlijk: het zijn slechts peilingen, in Brussel bedraagt de foutenmarge 3 procent, en twee weken voor de verkiezingen is nog 30 procent van de kiezers onbeslist. Maar Ecolo zit al geruime tijd in een neerwaartse trend. De nervositeit in de partij over een nakend bankroet wordt dan ook steeds groter. Wat is er aan de hand?
‘In Brussel zorgt vooral het gewestelijke mobiliteitsplan Good Move voor vijandigheid jegens Ecolo,’ zegt Bernard Demonty, chef politiek bij Le Soir. ‘Terwijl dat plan in de vorige regeerperiode is bedacht door Pascal Smet (Vooruit). Eigenlijk schrijven veel Brusselaars alle verkeersproblemen in Brussel toe aan de groenen. Verder kampt Ecolo in Brussel met een leiderschapscrisis. De Brusselse Ecolo-covoorzitter Rajae Maouane is vrijwel onzichtbaar.’
In Wallonië is er weliswaar geen Good Move, maar schenkt de campagne weinig aandacht aan groene thema’s als klimaat – net zoals in Vlaanderen. Verder heeft Ecolo te lijden onder de opgang van oppositiepartij Les Engagés. ‘Ecolo en Les Engagés zijn tot op zekere hoogte communicerende vaten’, legt Demonty uit. ‘Een deel van de Ecolo-kiezers komt uit links-christelijke hoek.’ Daarnaast denkt hij dat het verzet tegen kernenergie de Franstalige groenen parten speelt. ‘Ze zijn in de energiecrisis wel pragmatisch geweest door in te stemmen met een verlenging van de oude kerncentrales. Maar voor het grote publiek gelden ze nog altijd als dé antipartij in dit dossier.’
Tot slot heeft Wallonië problemen met door PFAS vervuild water, en de communicatie daarover door de bevoegde Ecolo-minister Céline Tellier is op zijn minst beroerd te noemen. ‘Tellier bevestigt een hardnekkig vooroordeel bij een stuk van het electoraat: als groenen meebesturen, gaan ze blunderen.’
Er lijkt in elk geval een soort politieke vloek op Ecolo te rusten. Na een regeringsdeelname volgt vaak een zware afstraffing. Waarna Ecolo een paar jaar later weer overeind krabbelt. 9 juni zou opnieuw een dieptepunt kunnen worden. En dan is het nog maar de vraag of het huidige voorzittersduo van Rajae Maouane en Jean-Marc Nollet het overleeft. En ook PS-voorzitter Paul Magnette ziet door de zwakte van Ecolo zijn droom om in Wallonië met Ecolo en Les Engagés een linkse Olijfboomregering te vormen, mogelijk uiteenspatten.
Experts niet overtuigd door welvaartsgarantie van Groen: ‘Totale nonsens’
