‘Pompen of verzuipen om de IJzervlakte droog te houden’

‘We stikken al in het stof en de ammoniak, en de boerenkrijg wordt nu ook een stukje wateroorlog’, schrijft Jean-Marie Dedecker na de watersnood in West-Vlaanderen.

Elke morgen monter ik het waterpeil van het kanaal Nieuwpoort-Plassendale dat op 30 meter van mijn achterdeur voorbij kabbelt, en zich dan twee kilometer verder samen met de IJzer en nog vier andere waterlopen in zee stort via het sluizencomplex “de Ganzenpoot”. Mijn stulpje trotseert minstens al 400 jaar de polder- en zeewind. Tussen 1632 en 1640 werd dit kanaal met de schop door 800 dagloners gegraven en mijn woning stond toen al op de kaart als pachthoevetje van graaf D’Ursel.

Zo’n 109 jaar geleden op 28 oktober 1914 werd die Ganzenpoot in de Nieuwpoortse havenmonding opgeblazen door de sluiswachters Karel Cogge en Hendrik Geeraert. Zo werd de IJzervlakte onder water gezet om de opmars van de Duitsers in WO I te stuiten. Er volgden vier jaren van onmenselijke bloederige loopgravenoorlogen. Het kan verkeren. Het was er nu pompen of verzuipen om de IJzervlakte droog te houden. De zandzakjes of “vaderlandertjes” die toen de loopgraven versterkten dienen nu om de oevers en de dijken te versterken, evenals de winterdijk die na de vorige overstroming van 1993 aangelegd werd.

Je hebt een ramp als hoge pieffen met lage laarzen een praatje komen maken met vooraf geselecteerde inboorlingen, en dan onder het opspattend water in hun limousines terug stuiven naar Brussel om mediatieke instantoplossingen te suggereren.

De meningen over oorzaak en gevolg van de huidige rampzalige watersnood in Bachten de Kupe lopen uiteen. We stikken al in het stof en de ammoniak, en de boerenkrijg wordt nu ook een stukje wateroorlog. ‘Is de winterdijk er voor de vogels of om de mensen te beschermen? Mensen zouden toch mogen voorgaan op vogels, hoop ik? Die indruk heb ik alvast niet’, zei de burgemeester van de getroffen gemeente Houthulst. “Ze hebben liever vogeltjes met hun pootjes in het water dan  mensen op het droge”. Al duizend jaar voeren de mensen achter de kustlijn een strijd om hun land vruchtbaar te maken, van de drooglegging van de “Broeken” door de monniken in de Middeleeuwen, tot het waterbeheer van de polderbesturen en dijkgraven op heden.

(Lees verder onder de preview.)

Maar dit hebben de droeftoeters van de klimaatreligie niet zo begrepen. Grasdolkplanters die vorig jaar onze heerlijke zonnige zomer nog aangrepen om een droogteperiode aan te kondigen, waardoor onze Westhoek in een Sahara zou veranderen, prediken nu plots de zondvloed. Onze boeren kregen in het warme 2022 bij wet en schandpaal een verbod om nog een druppel water uit de IJzer en uit de 3.653 km lange West-Vlaamse grachten en beken op te pompen om hun dorstige veestapel te laven. Bij elke natte of droge weersverandering hoort voor hen een Armageddon.

Milieuproffen en zoetwaterhydrologen, die allicht zelf 12 hoog wonen in een stedelijke appartementsloft, pleiten er nu zelfs voor om onze dijken af te breken, gronden te onteigenen en het water in het IJzerbekken haar vrije loop te laten. Van de Weergod los.

Onder druk van de natuurbeschermers werd het uitbaggeren van de IJzer al jaren stelselmatig uitgesteld. Het slib moet immers worden weggevoerd en gezuiverd, en het uitdiepen zorgt voor een snellere doorstroomcapaciteit, maar ook voor minder waadplaatsen voor onze gevleugelde vrienden. Het waterpeil wordt kunstmatig hoog gehouden in beken en rivieren vooraleer het doorgesluisd wordt. Dit gebeurde ook in het waterspaarbekken en vogelparadijs De Blankaart, waardoor de omgeving nu vlugger blank stond. Eenmaal de grond verzadigd is door overvloedige regenval volgt dan al snel wateroverlast. De landbouwers mogen echter zelf geen kleine waterspaarbekkens aanleggen. Ons platteland wordt immers gemonopoliseerd door milieu- en natuurverenigingen.

Natuurpunt kreeg vanaf 2020 niet minder dan 107 miljoen euro Vlaamse subsidies. Daarvan werd er op drie jaar tijd 63 miljoen euro gespendeerd voor de aankoop van gronden. Productieve weilanden worden voor de neus van de boeren opgekocht, om dan braak te laten liggen of er een bos te planten. Deze nieuwe baronie van grootgrondbezitters heeft daarnaast ook al bos gekapt voor moeras. Sommige veengebieden zouden meer koolstof opslaan dan bossen.

Boeren kunnen moeilijk verhaal halen. Natuurpunt heeft in sommige gevallen voorkooprecht en bezit een haast dictatoriale macht in de Vlaamse administratie. Wie niet akkoord is met de pseudo-onteigeningen van de aankopers van Natuurpunt kan naar de Hoge Raad voor Vergunningsbetwistingen stappen. De vraag is of dat veel uitmaakt.

Het platteland is volgens mijn bescheiden mening in de eerste plaats voor vogels, insecten, konijnen en voor de dorpelingen en de boeren. Zij bewerken het land en zorgen voor ons voedsel. Het is pas in tweede instantie een speeltuin voor doorgesnoven hippies die erin rondhuppelen tot hun oksels ruiken, en een bidplaats voor klimaatklevers die hun dreadlocks uitluizen en hun handen afspoelen in een kabbelend riviertje. Het is pas dan een shelter voor druïdes die onder het maanlicht de ganse nacht Kumbaya zingen met een blik koude witte bonen in de hand, omdat niemand onder hen weet hoe de vlam in een kampvuur te houden. Ze kijken meewarig neer op de blanke carnivoren.

(Lees verder onder de preview.)

Als West-Europeanen hebben we, op enkele exoten na, nochtans niet de neiging om dieren op te peuzelen die zelf vleeseters zijn. We eten geen honden of katten, we vertroetelen ze zelfs tot in het absurde, maar we eten wel plantenherkauwers zoals koeien, kippen, konijnen en per uitzondering een paardenbiefstuk. Vegetariërs eten ook geen vlees, maar met hun voetafdrukgedram en hun opgestoken vingertje ergeren ze me als archaïsche koppensneller mateloos, dat ze eventueel in aanmerking komen om zelf met huid en haar opgepeuzeld te worden.

De revolutionaire klimaatreligie is volgens columniste Louise O. Fresco – vrij naar Karl Marx – geen kalmerend opium voor het volk maar eerder cocaïne. Men wordt er ongenuanceerd high en hyperactief van. Religie bevestigt de morele superioriteit van de uitverkorene, die als een van de weinigen het licht heeft gezien, en daarom het recht heeft om offers van anderen te vragen. De gelovigen weigeren compromissen te sluiten en prediken de klimaatrevolutie omdat ze denken dat we in geleende tijd leven en de Apocalyps nabij is.

Er is nog hoop. Volgens onderzoek van de Oregon State University betekent één kind minder op de wereld zetten in een ‘westerse’ context elk jaar een vermindering van je CO2-uitstoot met ongeveer 60 ton. Zijn zij die op die manier beslissen om geen kinderen te nemen dan de enige zoogdieren waarvan we het uitsterven toejuichen?

De groenen willen terug naar een heilstoestand en een nieuwe zuiverheid die er nooit is geweest. Het zijn echter niet de prekerige klimaatklevers en de doemdenkende boomknuffelaars die onze planeet zullen redden van de klimaatverandering. Ze zwelgen in zelfbeklag en willen terug naar de tijd dat we op sandalen van boombladeren en gehuld in een dierenvel de zon en de bliksem aanbaden.

Het zijn daarentegen onze ingenieurs die als doeners aan nieuwe en veiliger kerncentrales werken, die sterkere dijken ontwerpen en drinkwaterbassins uitdokteren. Het zijn de wetenschappers die met gentechnologie onze gewassen zullen verbeteren, van gouden rijst tot droogtebestendige aardappelen. Het zijn onze landbouwers die ze zullen poten en planten. Het zijn de industriëlen die van duurzaamheid een winstgevend handelsmerk zullen maken.

In Diksmuide, het hart van het overstromingsgebied, ontwerpt de Firma Vandezande wereldwijd al 70 jaar lang vijzelpompen die grote debieten kunnen verpompen op een visvriendelijke manier. Deze pompen zijn Archimedesschroeven, die naast het gravitair lozen via de sluizen bij eb, vanop  het sluizencomplex van de Ganzenpoot in Nieuwpoort, ook water in zee zouden kunnen overpompen bij vloed, en zo watersnood en overstromingsellende kunnen voorkomen. Maar… de Ganzenpoot is geklasseerd als historisch erfgoed en daar mag men geen moderne pompen op verankeren.

Arm vendelzwaaiend Vlaanderen.